"Ama anlamıyorum. Neden benim bunu büyük mimari saymamı istiyorsunuz?" Parthenon'un resmini gösteriyordu.
Dekan, "Ama o Parthenon," dedi.
"Evet, öyle."
"Saçma sorularla ziyan edecek vaktim yok."
"Pekâlâ öyleyse." Roark kalktı, masadan uzun bir cetvel aldı, resme yürüdü. "Bunun nesi kötü,
Sayfa 16Kitabı okudu
Gene de bir sürü kağıt, defter ve not kaldı. (Artık bunları da atamazdım.) Sonra, fotoğrafları albümlere yerleştirmeğe başladım (Tarih sırasında bazı yanlışlıklar oldu herhalde.) Yüzüm, günden güne hiç değişmediği halde (bunu, her sabah aynada yaptığım gözlemlerle biliyordum), resimler arasında vahim farklar vardı. Bu değişikliği, yüzümde
Babama Mektup
"sevgili babacığım,
belki hatırlamazsın ama bugün sen öleli tam iki yıl oluyor. ne yazık ki bu süre içinde ben daha iyi ve akıllı olamadım; bu fırsatı da kullanamadım. oysa yıllar önce, bazı zamanlar, sen olmasaydın bir çok şey yapabileceğimi düşünürdüm. şimdi artık suçun kendimde olduğunu görmek zorundayım.
sana bazı şeyleri
“BİZ” Tanrı'dan, “BEN” ise şeytandan geliyordu*
Bu ay 
Oğuz Aktürk ''Alıntılarla Yaşıyorum'' okuma grubumuzda distopya ayımızdı. Kitaplarımız 
Cesur Yeni Dünya ve 
1984'tü fakat ben, nitelikli tartışmamıza Kara Dörtleme'nin hepsini okuyup katılmak istediğim için Biz kitabını da okudum. Tabii, siz de her zaman
coronalı günler
Kendi kendimizi korumak için #evdekal dığımız günlerde, şu iki haftada, kaygılı günler, can derdi, sevdiklerimizi kaybetme korkusu, ekonomik kaygılar vs vs süreçleri yaşarken farkettim ki evde olmaktan çooook mutluyum.
İş hayatı, bir haftalık yıllık izinde kısacık tatil ve aile ziyareti ile hızlıca dönülen iş ve onun stresleri... Evimde hiç