Bu güzel odada oturup dinlenmek meğer ne harika şeymiş, hiç kimse rahatsız etmiyor beni, en küçük bir gürültü bile gelmiyor kulağıma, sonunda kendime zaman ayırabiliyorum,her şeyi düşünebiliyor ve her şeyi anımsayabiliyorum.
Sayfa 132 - can sanat yayınlarıKitabı okudu
MENDİLİMDE KAN SESLERİ
Her yere yetişilir
Hiçbir yere geç kalınmaz ama
Çocuğum beni bağışla
Ahmet abi sen de bağışla.
Boynu bükük duruyorsam eğer
Sayfa 49 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
O anlarda kendi bilgisi ve dünyanın deliliğine karşın manzaranın ona verdiği güzel işarete inanıyordu ve seçmiş olduğu bu yeni dünyaya bakarken kendi memleketini saatlerce unutabiliyordu.
Sayfa 7Kitabı okudu
son oyun
Daha orada, o anda onun en tehlikeli yanının, istediği anda şefkat uyandırabilmesi olduğunu anlamıştım. Tanrı, hep aynı emri verdi, "Şehvetten sakının," bu emre uyamadık, çelişkilerden hoşlanan Tanrı kendi emriyle bile çatışacak kadar güçlü bir şehvet duygusu vermişti hepimize, bu zavallı kullarından o görkemli yaratıcılığının ürünü olan şehvetle dövüşmesini istemişti, kim Tanrı'nın yarattıklarıyla baş edebilir ki, hiçbirimiz edemedik, en masumlarımız bile rüyalarında günaha bulaştı, emre uyamadık ama şehvete karşı dikkatli olmayı, şehvetle boğuşmayı, onu bastırmak için uğraşmayı, ondan kaçmaya çalışmayı öğrendik, yenilsek de zayıf bir kalkanımız, ince bir zırhımız oldu. Şefkat öyle değildi. Tanrı şehvetin yolunu kapatırken şefkatin yolunu sonuna kadar açmıştı, kimse şefkatin yolunda yürürken tedirgin olmaz, kuşku duymaz, kaçması gerektiğini düşünmezdi. Yüzündeki gizli gülümsemesinden anlaşıldığı gibi o bunu içgüdüleriyle sezmiş, Tanrı'nın yasakladığı topraklara girmek için tanrı'nın şefkatini bir "Truva atı" gibi kullanmayı öğrenmişti, her erkek kapılarını açıp o atı gönül rahatlığıyla içeri alıyordu. Tanrı'nın söylemeye vakit bulamadığını söylemek bana düşecekti, "Güzel kadınların uyandırdığı şefkatten korkun."
Âşık olmak meğer ne güzel bir şeymiş.
Sayfa 77 - doğan kitapKitabı okudu
Baktım, benden başka herkes kendini sevmiş.
Nasılda yalandan kuşlar çizdiler kâğıtlara
Nasıl da inandım uçtuklarına.
