Yaşamak ne zor şey kalbi olana ...
Ah, unufak olsam ve desem ki
Ağzın tat görmesin hayat
Kandırdın beni.
Güzellik Uykusu
İbrahim bey bu gece eve gelmedin
Kaç kez açıldı senin için kimdir o penceresi Farkında mısın bilmem
Düşmansız yaşamak köreltiyor adamı
İnsanı yoruyor başkasının şarkısı
İşte bundan dolayı düşmanı püskürtmekten Vazgeçip susuyorum ve tüfeği alnıma
Kaş diye çatıyorum.
A benim Oğulotu bitmeyen topraklarda
Şaşırıp kalan kalbim
Senin Türkçen yok mu, anlatıyorum işte
Bir kuş musun ki ürkmek için bahane
Arayıp duruyorsun.
Bize dönecek oysa o güzel ölüm
Yatacağız beraber güzellik uykusuna
Her gün bahar olacak ve onun temizliği
Yeni yıkanmış tül perde ne ki
Benzetecek bizi dağların doruğuna.
Yakar top oynayan melekler gördüm güneşle Büyük çiftçiler gördüm, dağları biçen Yolundaydı her şey, ben bile yolumdaydım Ama Kıyıya vardığımda
Kendimi unuttuğumu anladım
Karşı kıyıda ...
Şiirler söyledim belki duyarsın diye Çığlığıydım içinde dilsiz bir şehzadenin
Sana seslendim durdum bu küçücük odadan Acımı duy, sensin pusulam benim
Ki dünya
Silinmiş bir harita
Gibi yabancı bana.
Uçsuz bucaksız bir dolaptır dünya
Bizler onun sayısız çekmecesi ...
Kendine gel diyorsun,
gelsem olmaz mı sana.
Dünya tuhaf değil mi
Kızarmış ekmeğe tereyağ sürer gibi
Çocuklar yetiştiriyoruz ölmesi için.
Bir istek ki dövüp duruyor bizi
Oynaşıp duruyoruz kapkaranlık sularda Kirletmek için o bembeyaz gömleği.
Düşüyor içime dipsiz bir kova
Yaşamak ne zor şey kalbi olana ...
Sen türkü yak ben mermi
Bana günahtır,
Nereye gidersem orası senin yurdun
Çünkü aklımdan çıkmıyorsun ...