Video:
youtu.be/GjPsFTiJL14
Söyle Bana Hindiba.
Nurullah Genç'ten okuduğum 2. kitap.
Söyle Bana Hindiba, 140 sayfalık bir şiir kitabıdır.
Kitapta; aşk, hüzün, insan, ölüm, özlem, sevda, yalnızlık, yaşam ve yoksulluk gibi temalarda şiirler yer alıyor. Şiirlerde daha çok bireysel temalara odaklanan Genç, şiirlerini beyit, dörtlük
Şehzadeler Kavgası'nın başladığı dönemde İsa Çelebi'nin yaptığı bir plan, bir kişinin bütün bir hayatını kökünden değiştirmişti. En yakın emiri Çakır'ı ortak ettiği sır dolu bu plan içerisinde Deli Kurt, zaman içerisinde yiğit bir asker olmuş kimseye boyun eğmemişti. Ta ki bir çift yeşili görünceye dek..
Atsız'ın kaleme almış
Lev Nikolayeviç Tolstoy'un okuduğum ilk eseri, popülerliğinden de dolayı, "İnsan Ne İle Yaşar?" oldu. Bu soruyu kitabı okumadan önce kendime sorduğumda aklımda bir düşünce yoktu. Çünkü bana göre, her insan kendisi için yaşardı. Kitabı okuduktan sonra incelemelerde biraz gezindiğimde ve insanların yorumlarını incelediğimde de düşüncemin arkasında durdum. Hatta bu düşüncem daha da güçlendi. Tolstoy bunun sevgiyle olduğunu savunsa da ben bir insanın sevgi ile yaşamasının bile kendi çıkarına olan sevgiden olduğuna inandım. Hala da inanıyorum. Kitabı okuduğumda herkes gibi haklı buldum, düşündüm, bazen itiraz ettim. Ancak çıkarımım benim çıkarımım olduğu, ve bu düşünceye sadece ben sahip olsam, kimse böyle düşünmese bile benim düşüncem olması beni rahatlattı.
Kitabı okurken en çok dikkatimi çeken şey, zarifliğiydi. Sanki yazar, okuyan kişiye naiflikle yaklaşıyor, kibarlıkla ona doğruyu anlatıyor, ahlakı öğretiyor gibiydi. Rus bir yazarda hissettiğim kibarlık, yazıların samimiyeti beni okurken sanki öğüt dinliyormuşum gibi hissettirdi. Amacına ulaşılmış bir kitap olduğunu burdan da anlayabiliriz aslında.
6 bölümden oluşan ve her bölümde ayrı bir öğüt veren yazarın bu eseri, denildiği kadar varmış ve bir o kadar da güzelmiş. Okuduğuma pişman olmadığım için mutluyum.
Çok güzelmiş, bu kitabı yazan yazara çok teşekkür ediyorum. Herkese tavsiye ediyorum.Acayip güzel bir kitapmış. Bütün çocuklar okusun. Hediye eden Mustafa öğretmenime çok teşekkür ediyorum.
Bu kitap çok güzelmiş yaa
Bazı isimlere o kadar aşinayız ki eserlerini teğet geçiyoruz. Belki de hep duyduğumuz için merak ögesi etkisini kaybediyor. Tomris Uyar ve Otuzların Kadını’yla ilişkim böyle. Eleştirilere mazhar olan güzide kapaklarla benim ilgimi çekti Tomris, en azından bir bakayım dedim. Bir bakmadan külliyatı okuyayıma da geçtim
Otuzların Kadını öykü kitabı ancak bir romanın bütünlüğüne de sahip, roman olarak da yayımlansaymış yadırganmazmış. Tek başına da anlamlı öyküler, birlikte otuzlarında bir kadının portresini sunuyor. Öyküleri de Tomris annesinin portresinden yola çıkarak yazıyor. Birbirini teğet geçen aynı zamanda portreye girip çıkan öyküler. İçsel süreçleri ve toplumsal yapıyı aktarma biçimini, öykü aralarına notlarını-günlüğünü eklemesini çok beğendim. Dili sade ancak basitliğin sadeliği değil bu, lezzetli bir türkçe. Eleştirilerini de hiç beklemiyordum O Leyla da bizim Leylâ’ydı di mi, Leyla Erbil “ Eksiden olsa, o beni hercai bulurdu, ben onu hırçın.”
Neyse bu bir veda değil, Tomris’i daha çok konuşacağız.
Bu kısım benden başka kimseyi ilgilendirmez sanki, kendime not “İki ayrı dünyanın arasında da sanki simgesel bir mezarlık.” Bu satırlarda bir durdum, 2666’yı düşündüm. Sanki 2666 için yazılmış… yazılmamış da uymuş:)
Bir de uzun zamandır duymadığım “yılık”
Bitti...
Okuduğum her sayfada bu kitabı niye okuyorum deyip her on sayfada bir bu cümle güzelmiş diye alıntı paylaştığım bir kitap oldu. Kitabın içeriği mektup, günlük gibi geçiyor ilgi alanı olmayanlar için pek tavsiye etmiyorum ve okuyacaklar okumadan önce çeviriye dikkat etsinler bazı çeviriler okuma hevesini kaçırıyor
