Bütün yaşama cesaretimi ölülerden alıyorum. Anlatılarında yaşadığım ölülerden.Bu kahrolası dünyayı, yaşanır bir dünyaya dönüştürmeyi başarmış ölülerden.Dünyanın ihtiyacı olan her olguyu vermiş, söylemiş, yazmış ölülerden.
Sayfa 80
...ama öyle kolay değil.Henüz rüzgarlara doydun mu.Sor kendine... henüz bulutlara doydun mu.Yeterince haykırabildin mi henüz.
Sayfa 62
Kavrayamıyorum.Çevremde olup biten hiçbir şeyi kavrayamıyorum.
Sayfa 59
Okur Takip Önerileri
Aklımı ellerinizden kurtardım. Geçti.
Sayfa 58
Yaşamım boyunca içimi kemirttiniz.
Sayfa 58
Her şey geçiyor. Hiçbir şey geçmese de.
Sayfa 49
Bir yüksekliğin, bir başıma olduğum bir yüksekliğin en ucundayım.İnemiyorum.Yaşayamıyorum.Ölemiyorum.
Sayfa 48
Gürültülü,anlamsız bir canlılık içinde,egzoz gazı kokan bir yaşam bu.
Birlikte böylesine oturmamız acımızı dayanılır kılıyor.
Bırak kentleri, bırak yapıların görkemini, yoksulluğunu, bırak yolları, istasyonları, insanları, yabancıları,sevdiklerini,çocukluğunu, ölen uzaklardaki insanlarını, bırak,bırak, bırak içinde seni kemiren seni bırak.Bak nerelere varıyor gökyüzü.Hangi zamanlara.Hangi sonsuzluğa. GİT.
Kimseyle konuşmadın bile.Geldin ve geçip gidiyorsun.
Sayfa 47
İşte bağırıyorum.Ve beni duyan gene benim.
İnsan ne denli derin düşünebiliyorsa,sevgisi o denli derindir.O denli doyumsuzdur.Ve acısı da o denli büyük.
Yanında olduğum için, varlığını hissedebildiğim için binlerce kez şükrettirdin bana.
Söylediğim şeyler yetmiyordu sevgimi anlatmaya.Sanki hep eksik kalıyordu. Ne yaparsam yapayım yeterince gösteremeyecek ve anlatamayacaktım.
"Yüzümü geniş göğsüne sakladığımda,eşsiz kokunu ciğerlerime doldurduğumda,ait olduğum yeri bir kez daha hatırlıyordum."
"Korkuyordum aslında. Hayır, senden değil! Sana duyduğum aşkın şaşkınlık verici büyüklüğünden. "
"İz bırakacak bir şeylerin yaşanmasını bekler sevmek..."
Hayata hiç isyan etmeyin.Öncelikle şunu kabul edin, hayat adil değil.Hiçbirimiz, hiçbir canlı eşit yaratılmadı.Başımıza gelenler de eşit değil.Önce hayatın adil olmadığını kabul etmelisiniz.
Okulda a,b,c,d şıkları arasına sıkışmış bir hayat sunuyorlar size.Tüm geleceğiniz a,b,c,d şıklarından hangisini seçtiğinize bağlı.Dört şıkkın arasına sıkışmış bir başarı sistemi.Okul bitip hayata atıldığınızda bir bakıyorsunuz hiç a,b,c,d şıkkı yok.Seçenekleri siz yaratıyorsunuz ve ürettikleriniz hiçbir zaman 100 üzerinden değil.
Sayfa 220
"Eğer gerçekten kendimizi karşıdakinin yerine koyabilsek, bombalar olmazdı,politikacılar gözümüze baka baka yalan söylemezlerdi,çocuklarımızı dövemezdik,maçlarda rakip taraftarların annelerine küfretmezdik,sinirlendik mi yumruğu çakmazdık..."
Sayfa 175
"...yetenekleriyle alakası olmayan işlerde çalışan sürüyle mutsuz insan...''
"Herkes kendi evinin önünü süpürse sokaklar tertemiz olur." diye bir laf var ya,sakın inanmayın,silin kafanızdan.Eğer bu ülkede kendi evinizin önünü süpürürseniz görevinizi yapmıyorsunuz demektir.Çıkın ve bütün sokağı süpürün,çünkü herkes evinde sokağını ve ülkesini televizyondan izliyor ve çöpünü sokağa atıyor.
"Okullarda hayatla ilgili gerçek hiçbir şey öğretilmediğini gördüm."
"Asıl, bizim aramızda güzeldir hasret
Ve asıl biz biliriz kederi..."
"Dünya üzerindeki çöllerin tümündeki kum taneciklerini düşün... Ve her birinin suya duydukları özlemi.Senden ayrı olduğum her an, aynı kavurucu özlemi duyuyordum ben."
Sayfa 75