Sabaha kadar yıldızları sayıp duruyorum.
Ondan başka alemde ne varsa, hepsine birden de ki; Varın, gidin… benim adımı hatırınızdan çıkarın.
Gönlüm huzur istiyor artık.
Ömrüm olmadığı halde yaşamaktayım… buna o kadar şaşma, ayrılık günlerini kim ömürden sayar ki ?
Gel de gönül derdini söyleyeyim.
Çünkü sensiz ne söylemeye kudretim var, ne dinlemeye!
Zahirin solmasın, batının kaygı nedir bilmesin.
Kurban olayım sevgilime, güzelliği noksansız; o da var, bu da.
Gönlü bu bağla bağlanmayan, nasıl olurda benim halimdeki perişanlığı anlar.