Ben, orta halden biraz daha düşük gelirli bir ailenin tek çocuğuyum. Çocukluğumda, gerek tek çocuk olmaktan dolayı, gerekte ailemin anlayışsız bir aile olmasından dolayı çok büyük acılar ve sıkıntılar çektim. Hayatımın her alanında, her anında, her zaman, hep yalnızdım. En çokta hani o kendimizi güvenli hissettiğimiz yer vardır ya evimiz, hah işte
O Zaman Dans
Tek çarem kaldı, sonsuza kadar dans etmek. "Dans etmeyen milletler yıkılmaya mahkumdur" diye bir söz duymuştum, çok değil kısa bir zaman önce. Önemsememiştim, saçmaydı çünkü. O zamanlar daha kimse yoktu yanımda. Panik de yoktu Kimse dans etmenin önemini fark etmemişti. Leonard Cohen'in bile gerçeği bildiğini zannetmiyorum. O zamanlar o
Yeni Hayat
İyi günler. Aralık Ayı Hikaye Etkinliği ( #93818974 ) kapsamında isminin yayınlanmasını istemeyen bir okurun öyküsünü paylaşıyorum. İyi okumalar.
----
Otobüs yolculuklarında neden midemiz bulanır? Çünkü bedenimiz hareket içerisinde değilse ancak sürekli hareket ediyormuşçasına yer değiştiriyorsak beynimiz bu ikilik
Annesi Hace Gültekin’in oğluna yazdığı mektup:
Sevgili Oğul !
Gazeteciler randevu isteyince önce korktum ;
ola ki senden ‘rahmetli’ diye söz ederler.
Meğer bugün Anneler Günü'ymüş. Hani , hep ünlü bir işadamının, ya da milletin anasını ağlatan bir politikacının annesini seçerler ya , bu kez yarışın kulvarını değiştirmişler. Bu yıl Sivas'ta
Nasıl Bilirdiniz?
Kendimi, yaşarken hiç olmadığım kadar, canlı ve rahat hissediyorum. Üzerimden bütün yük kalkmış, Isaac Newton’un keşfettiği Yerçekimi Kanunu sanki hiç olmamış gibi. Biraz sonra bedenim cenaze aracına bindirilip camiye götürülecek ve benim de hayattayken asla göremeyeceğim insan davranışlarını yakından izleme şansım olacak. Evet, şu an cenaze
Hani;
insan
vardır ya
Üzemezsin,
Kıramazsın,
Kıyamazsın,
Küsemezsin.!
Varlığına Şükredersin..!
Hah.. İşte O BENİM (:
Benim Annem Hiç Olmadı ki
Ben onu, hiç görmedim,
Bu yüzden, tanımadan yazıyorum,
Anneyi,anne sevgisini,
Soranlara.
Şöyle bir düşünüyorum da;
Anne sevgisi,
Olsa,olsa; Bir güneş ışığı,
Ama sıcacık,sımsıcak,
Üniversite'nin kütüphanesinde genelde tek başıma kitap okurum. Hani böyle ayakta saatlerce dikilen ve şiir okuyan o tipler vardır ya hah o benim işte.
İsterdim daha kalabalık nesillerle dolduralım kütüphanelerimizi
Beklerken
Olsun, dedim karşımdakine. Ne olacaksa olsun , bıktım bu bekleyişten. Sonunun iyi olmadığını tahmin edebiliyordum. Beklemekle ilgili çok şarkı dinlemiştim çünkü. Bir şey şarkıya dökülmüşse gerçektir diye saçma bir düşünce vardı kafamda atamadığım. Karşımdaki adam fazla ilgili görünmüyordu. O hep öyle diye zaten. Dışarıdan bakan birisi karizmatik
Çıkıp gelse ya bir yerlerden, bir kere yüzünü görseydim, sesini duysaydım, ertesi gün öldürselerdi beni, adın gibi hasretiz sana ...
....
..
"söner içimdeki yangın,
direnen kımıl, göğ ekinler,
açar güneş,
mevsim ilkbahara döner,