Benim Annem Hiç Olmadı ki
Ben onu, hiç görmedim,
Bu yüzden, tanımadan yazıyorum,
Anneyi,anne sevgisini,
Soranlara.
Şöyle bir düşünüyorum da;
Anne sevgisi,
Olsa,olsa; Bir güneş ışığı,
Ama sıcacık,sımsıcak,
Üniversite'nin kütüphanesinde genelde tek başıma kitap okurum. Hani böyle ayakta saatlerce dikilen ve şiir okuyan o tipler vardır ya hah o benim işte.
İsterdim daha kalabalık nesillerle dolduralım kütüphanelerimizi
Çalıntı Sözler
Büyük dedemin Laz bir John Wick olduğundan söz etmiştim hatırlarsan. Son zamanlarda yine açıp açıp seriyi izliyorum. Tüm aksiyon sahnelerinin de hastası olmakla birlikte, benim için John Wick ilk filmin ilk 20 dakikası demek. Hikâye orada. Ama ne hikâye, gerçek bir ciğerdelen. Orada hani John Wick’in köpeğini vuruyorlar da, kendisini de zaten dövmüşler de bu şey yapıyor ya hani, sürüne sürüne yanına gidip köpeğin ölüsünü seviyor ya... Hah işte ben o kanlı döşemenin üstünden bir türlü kalkamıyorum Osman.
Buyrun size iki masal. Üstelik masal içinde masal. Biri masal olamayacak kadar gerçek diğeri ise gerçek olamayacak kadar masal. Ama her bir masal da bizzat yaşanmış. Acıtmış, yıkmış, yakmış, dağıtmış ve izleri hâlâ acıtmaya devam ediyor. 
Murat Durmaz Murat Durmaz’dan okuduğu ikinci kitap bu. Sürgün kitabını okuduğumda da anlamıştım yüreğiyle
Onu sekiz geçtiğinde
Pardon saat kaç diye sordum yanımda otobüs bekleyen kadına. Onu on geçiyor dedi. Teşekkürler dedim. Arkamı dönüp omzuma çapraz olarak taktığım çantamdan telefonumu çıkarıp çaktırmadan saate baktım. Hayır onu on geçmiyordu. Onu sekiz geçiyordu. On demek sekiz demekten daha mı kolaydı? Neden hep sayıları yuvarlayarak söyleriz ki? Altı geçseydi beş
