-sevgi,
israf edilmemeli.
hak edene verilmeli.-
Düşünmek Yaşamın Pasını Silmektir, Tahsin Özmen
Hayat felsefem:
"Kaybedeceksem iyi niyetimden kaybedeyim. Nasıl olsa hak yerini bulacak."
“Değişiyorum. Kimseden uzaklaşmıyorum, sadece kendime yaklaşıyorum. Soğuk birine dönüşmüyorum. Sadece kendime ve ilgimi, sevgimi gerçekten hak eden insanlara yaklaşıyorum.”
En çok kendimize küstük her zaman... Suçlu, yanlış ve hata yapan hep bizdik ne de olsa. Hiç vicdan sorgulaması yapmadan, acımadan vurdular bize. Yere düştük ama hep kendi ahmaklığımızdan. Ne diye hak etmeyene bunca hak edilmemiş hisleri verdik ki? Her zaman duvarın dibine, çıkmaz sokağa ve köşe başlarına itildik. Sonra da adına "Sen gitmeyi seçtin" dediler. Dipsiz bir kuyu olsak en az bu kadar biterdik. Ömrümüzün her geçen gün birkaç yılını heba ettiler. Halbuki biz onlara kıyamazdık. Ne bitmez tükenmez kinleri, nefretleri varmış. Hep ağlatıp üzdüler, kırıp döktüler, paramparça ettiler. Yine bitiremediler. Ulan en çokta verileni hak etmediler. Ne anılar biriktirdik biz oysa. Yalan yok öyle de güzel sevdik ki!... Dünyayı kurtarmaya bile yetecek kadar büyük bir sevgiyle sevdik. Sonrasındaysa, geriye hep dökülen gözyaşları, açılan yaraların izleri ve şu yazılmış satırlar kaldı. Şimdi size bir hayat dersi veriyorum not edin; bunca güzelliği kendi ellerinizle kirletip gidince bahçeleriniz bahar mı görecek sandınız? Yaktığınız canların, acıttığınız, incittiğiniz o kalplerin ve darmadığın ettiğiniz hayatların ahlarında boğulacaksınız. Bahar yüzü görmemeniz dileğiyle...
28.05.2020
A.U