Dün güneş batarken çok düşündüm. öyle yuvasizken kendi halimi değil seni düşündüm, ben nefretle yaşayamam bana n'apmış olursan ol diğer tarafta karşıma çıkmaman için seni affettim ve Allaha havale ettim. Çünkü o bütün olanları biliyor ve hissettiklerim de boşa değilmiş bana gösteriyor. Artik vicdan azabı cekmene gerek yok -eğer cekiyorsan yani- eğer geleceksen veya benim donmemi bekliyorsan ya da seni hâlâ sevmemi istiyorsan inan çok denedim tekrardan sevmeyi basardim da hep yenildim ama gördüğüm hep bu çağa ayak uyduran, beni solduran bir tendi. Ve inan benim senin kadar zamanım yok. Rüyamda seni gördüm bir başkasıyla yeni birileriylesin veya geçmişine ozlem duyuyorsun bilmiyorum ama umarım beni, herkesten çok seven birini kendim için kaybettim demezsin bir gün. Gerçi Allah kimseyi o kişinin değerini bilmeden öldürmez. Umarım pişmanlıklar ben naptim da bunları yaşadım dedirtmez sana çünkü ben sana hep yakin olmaya ve o küçük oğlan çocuğunu kiyamayarak sevmeye çalıştım, anlamasan da pardon anlamak istemesen de. Gitsem de seni beklemeye imkansızca devam ettim sen benimleyken, çoktan vazgeçmiş olsan bile. Yine de kötülüğünü istemiyorum umarım beni kaybettiğine değer, çok mutlu olursun. "Benim seninle olan savaşım bitti artık gözlerin istediğine gülebilir."