"Benim Rabb-i Rahîm'im dünyayı bana bir hane yaptı. Ay ve güneşi, o haneme bir lamba; ve baharı, bir deste gül; ve yazı, bir sofra-i nimet.."
Bir âlem özlüyorum ki orada erkekler, evinden başka hâne bilmesin. Aileyi bir gaile, çocuklarını çekilmez bir dert gibi görmesin, bu hâle getirmesin. "Evlat kokusu cennet kokusudur." hadîsi ile duygulansın. İçi cennet, dışı cennet olsun; cinnet olmasın. Erkek kendi karısından başka kadın, kadın kendi kocasından başka erkek tanımasın, sevmesin. Ailenin reisi olan erkek, ayarlı, kararlı, kavi, metin, vakarlı, çalışkan olsun.
Sayfa 131 - TEDEV YayınlarıKitabı okuyor
"Bu 'hesap' sonucu bir 'fatura' çıkarmağa da niyetim yok-aslında, istesem bütün 'maliyet'i kendi 'hane'me yazabilirdim (kendimi suçlu bulmak, benim için olağan bir tutum-suçlamak kadar, en azından); ama, zaten 'bedel'i ödediğime-ve ödeyeceğime-göre, buna da gerek yok."
"Dâr-ı dünyâ, ey birâder, köhne mihmânhânedir.
Dil veren vîrâneye, uslû değil dîvânedir.
Bir mukîm kimse bulunmaz hâne-i eflâkde,
Cümle halk ehl-i sefer, âlem misafirhanedir."
Sayfa 71 - Kubbealtı Neşriyatı | Ahmed Celâleddin Dede HazretleriKitabı okudu
Ne câm-ı bâde-i gülgûna benzer yâr-i hem-dem var
Ne sadr-ı suffâ-i mey-hâne gibi cây-ı hurrem var
Sayfa 131 - İş Bankası Kültür Yayınları
Kendine güvenen ve ebedî zanneden mağrur insan, zevale mahkûmdur. Sür'atle gidiyor. Hane-i insan olan dünya ise, zulümat-ı ademe sukut eder. Emeller bekasız, elemler ruhta bâki kalır.
