Huzurlu günleriniz olsun... Bugün sizlere; yazar 
Sude çelik yazmış olduğu, @inkilapkitabevi bünyesinde çıkan "Gölgeler" kitabının yorumu ile geldim...
Şiirlerin gölgelerine uzanıyoruz bugün... İsimlerin arasına sıkışmış duygulara, güzelliklere, İstanbul'un ruhani sokaklarına dolanıyor ve nefes alıyoruz... Orhan Veli'den Nazım Hikmet'e, Halide Edip Adıvar'dan Atatürk'e kadar uzanan isimlerin gizemli kelimelerine ve mahlaslarına tatlı bir yolculuk yapıyoruz... Hayat hikayelerine konuk olurken kalemlerinin oluşumlarına şahit oluyor; memleketlerin ruhlarına dokunuyoruz... Şiirlerle, kalemlerle ve gölgelere taçlandırılan sayfalar; okuyucuya keyifli anlar yaşatırken isimlerin hikayeleriyle bambaşka sahneler kalbimizde aklımızda uçuşmakta... Ben ki, kayboldum şiir şiir, kayboldum isim isim... Gecenin en alacalı vaktinde tanıştım birçok anıyla...
Livaneli'nin o muazzam kalemiyle sarmalanırken bu masalsı öykünün kahramanları size oldukça tanıdık gelecek... Sevdiğimiz, kendilerinde hayatımızı bulduğumuz dizeler sizlere sahipleri hakkında bilgiler verirken İstanbul'u şöylece turlamış oluyorsunuz... Çizimleri, iştirakları ve harika finaliyle okuduğum en iyi Livaneli kitabı olmakla birlikte, en masalsı ve en farklı tadı da bu eserinde hissettiğimi söyleyebilirim...
Özellikle dizeler arasında dolaşmayı seven okuyucular için bambaşka bir seçenek olmakla birlikte bu dünyaya farklı gözlerle bakma fırsatı bulacaksınız... Yılın en favorilerinden birisi olmakla birlikte Livaneli'nin şairaneliğini bu eserde çok daha kuvvetli ve güzel bir şekilde tatma fırsatı yakaladığımı söyleyebilirim...
Okuyun efendim, teşekkürler
Yolculuk.. Yarın tren yolculuğunda üzerine düşüneceğim harika dizeler...
Sanırım insanın hiçbir zaman yatışmayacak arzularından birisi. İnsanın dar çemberini umutla, umutsuzlukla yollara sermesi.
Geride bıraktıklarımızı da alıp gittiğimiz gölgeli bir zaman.
Özgürlük duygusunun içgüdüye dönüşmüş hali. Kendi hayatımıza sevgiyle bakma imkanı veren bir yenilenme. Geçicilik duygusunun keder atlası.
Bir odadan ötekine bile olsa, bize değişiklik duygusunu yaşatan, belki de en büyük buluşu insanın.
Kara Mizah Bir Varoluş Mücadelesi: Gemiden Düşen Adam
“Çok daha uzaktayım düşündüğünüzden, boğuluyorum ama sallamıyorum el”, 
Stevie Smith’in Not Waving but Drowning şiirinden alınan bu dizeler
ya da 
Samuel Taylor Coleridge’ın 
Yaşlı Denizcinin Ezgisi’nde varoluşsal bir yalnızlığı anlatırken kullandığı şu dizeler: “Yalnız, yalnız, yapayalnız, uçsuz bucaksız denizde yapayalnız” aslında bu kitabın ruhunu özetleyen
onun da bir insan yüreği var,
şimdi kanayan ete dönüştürdüğün.
Onun yüreği, bebeğim,
okşadığında
irkilmişti kaygıyla
ve inanamıyordu mest eden tatlılığına.
Sarılıp, mutsuz şiirler
ve düşlerle
180 syf.
10/10 puan verdi
