Mutlu muydu? Hayır, hiç değildi.ama yüreğinin ta derinlerinde yakalamayı beceremediği harika bir şey vardı; bu bir anılar ve sezgiler yumağıydı, onu çok uzaklardaki ufuklara çağıran küçük bir alevdi. Mutluluk, ruhun huzuru, aşkın yaşanışı o uzak ufuk taydı. Ve bu çağrı hayatın ta kendisiydi, ona varabilmek için acı çekmeye değerdi. Acaba oraya varabilecek miydi?
Sayfa 230