Sana bir iyi bir de kötü haberim var denildiğinde, ben hep önce kötüden başla derim ki sonrasında iyi haber duyayım da ağzımın tadı yerine gelsin. Bu kitabın da en kötü yanı bitmesi. Hem de bir solukta bitmesi. Gelelim iyi haberlere.
Kitapta usta tiyatrocu Zafer Algöz'ün hatıralarını okuyorsunuz. Ama pek güzel hatıralar bunlar. Meşhur tiyatrocularla, sinemacılarla olan anıları ve yer yer de çocukluk anıları.
Pek çok yerinde kahkaha attım, etraftan yahu sen ne okuyorsan ver biz de okuyalım diyenler oldu :)
Ayrıca kitap bölüm bölüm hikayelerden oluştuğu için zaman zaman herhangi bir yerinden açıp okusanız da keyif alırsınız diye düşünüyorum.
Düşündüklerim bunlar, keyifli okumalar :)
Burası umutsuzluk çarşısı
Ama her dudakta,her sabah binbir umut türküsü
Bu yokuşun ölüleri ağlamaz
Ayak sesleri derindedir duyulmaz.
Güneşler, günler unutmak kadar uzaklarda
saklanır;görülmez.
Bu koskoca gürültü yaşamak mı
Beklemek mi ölümü yeniden bilinmez?
Sevgilerimle karışık.
Sadri Alışık