Amerikalı Şair Robert Penn Warren "Kendinize ait küçücük bir zaman diliminde yaşıyoruz ancak o zaman dilimi, yalnızca kendi yaşamınız değil, sizinkiyle eş zamanlı olarak devam eden tüm yaşamların özetidir.Ne olduğunuz ise tarihin bir ifadesidir." der.Bergljot'un ne olacağı ise beş yaşında iken, altı yaşındaki erkek kardeşi ve babasıyla yalnız kaldığı zamanda babasının sarhoş olmasıyla kendisine (kendisininde o zaman aşk diye nitelendirdiği) cinsel istismar ve ensest ilişkiyle başlıyor. Babasının hastalıklı düşünceleri ve eylemleri yüzünden normal olmayan bir çocuk annesini kendine rakip görüp içerlenmiştir babasının davranışlarına. Bununla beraber birilerinin kız çocuğu olmak yerine anne olmayı istediğinden erkenden evlenip çocuk yapmıştır.Aldatmış, utanmış ve boşanmıştır.Babası ölmeden başlayan miras kavgaları arasında sıkışıp kalsa da babası öldükten sonra sessiz çığlıklarını, yaşadıklarını anlatmaya çalışmıştır. Roman çocukluk çağında yaşanılan istismarın insan ruhunda yarattığı tahribatı, kişinin rüyalarında yaşadıklarını etkisini, yer yer Freud ve Jung alıntılarıyla bahsetmesi güzel olsa da, duyguyu geçirmede diliyle ve olay örgüsüyle zayıf, olayların tekrar etmesinde de okuyucuyu sıkıyor. Bununla birlikte yazarın çocukluğunda böyle bir olay yaşamış olduğu gerçeği Fernando Pessoanın "Kalp düşünebilseydi atmaktan vazgeçerdi." sözünü hatırlattı.
Honore de Balzac'ın kısa; ama çok anlamlı bir hikâyesinden bahsetmek istiyorum: 
Efendi Cornelius. 
