Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım
Sayfa 133
Göğe Bakma Durağı
İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım
Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu
Sayfa 27Kitabı okudu
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Sayfa 27 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Kendine sevdiğin kişinin ölümlü olduğunu, sevdiğin şeylerin sana ait olmadığını, sana birer hediye olarak verildiklerini, sonsuza kadar senin olmayacaklarını hatırlat. Üzüm ya da incir bile sadece mevsiminde toplanır.
Bir yaprağın kuruyup düşmesi kötüye alamet değildir. Yeşil bir incir elbette kuruyacaktır. Vakti geçen üzümlerden kurumuş üzüm yapılacaktır. Bütün bunlar sadece bir halden başka bir hale geçmek demektir. Yıkım değil, sadece dünyanın düzenidir. Ölüm dediğin 'şimdi' var olandan 'şimdi' var olmayana değişimdir, var olmaktan var olmamaya değil.
Sayfa 73Kitabı okudu
“Zayıf düştüğümü hissedersen hatırlat bana: ‘Güneşi uyandıralım.’”
Sayfa 170Kitabı okudu
Yaşamını bir bütün olarak düşünüp endişelenme. İleride başına gelmesi muhtemel acı olayların hepsini de düşünme ve her durumda kendine şu soruyu sor: ‘Bunda katlanılmaz, dayanılmaz olan ne?’ Verdiğin cevap yüzünü kızarttı. Öyleyse kendine canını sıkan şeyin gelecek ya da geçmiş değil, şimdiki zaman olduğunu hatırlat. Aklını böyle kısıtlayıp, buna katlanamayacağını düşündüğünde aklını azarlamak canını sıkan şeyi önemsiz kılar.
Sayfa 83Kitabı okudu
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım
Aaah, vuslat!..Unuttuğumu hatırlat bana!..
Zayıf düştüğümü hissedersen hatırlat bana: "Güneşi uyandıralım"
#Zezé
Sayfa 170 - Can YayınlarıKitabı okuyor