Havva ince
@havva_ince
Fizyoterapi
1 Temmuz 1999
414 okur puanı
Eylül 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Yol dikenli..
İki ayrı ben vardı içimde; biri çık yola diyordu, diğeri dur bekle!
Kavga ediyorlardı içimde.
Nasıl, Nasıl?..
Geleceğimi kurmak için değil sadece gayretim, geçmişimi bile kendim inşa etmek zorundayım! İşte en zoru da bu. < Nasıl baş ederim bunca şeyle, sırtımdaki ceket bile ağır gelirken nasıl taşırım Dünyayı ellerimin üstünde? >
'Bu dünyada benim aciz kollarımın taşıyabileceğinden, çok daha fazla hüzün var."
Okur Takip Önerileri
Neden beraber geçireceğimiz bir gelecekten bahsediyorsun? Asla olmayacak bile bile neden yazıyorsun bunları? Kesin olan çok az şey vardır hayatta. Fakat şu kesin ki biz asla bir arada yaşayamayacağız, yan yana oturamayacağız, aynı masada. Aynı şehirde bile olamayacağız. Asla. Adım gibi biliyorum.
Ben Kimim?
Yaşamlarının kıyısından akıp giden bir nehirmişim yalnızca ben, suları onların denizine dökülmeyen.
[ Suçlu değil kimse, yalnızca gerçeğe ve ardından gelenlere yol açmış oldular. ]
"Kendime bu kadar ağırken, ne kadar da hafifim sizin için."
Sana baktıkça
Sana baktıkça yer çekiliyor ayağımın altından. Sanki gökyüzünün ardına bakıyorum, yerden ne kadar yukarıda bilmiyorum, uçuyorum gözlerinin gökyüzünde..
'Sen bir bıçaksın, durmadan kalbimi kanattan.'
Bütün hayatını birisinin üzerine inşa etmek şirke düşmekle eşdeğer. O yüzden duruyor ya korkular hayatımın orta yerinde. Senden değil korkum, senin uğruna göze aldıklarımdan.
"Sen benimsin!"
Sürekli söylediğin bu cümleden başka şeyler duymak isterdim senden. Neden hep bunu söylüyorsun?
" İnsan kolay kolay silemez geçmişi. Daima bir ihtimal kalır içinde, yeniden yaşanabileceğine dair..."
Belki de ...
Belki de sadece Adem'e göstermek için koparmıştı elmayı Havva. Elma hoşuna gittiğinden gösterecekti ona da. Elmayı koparmak değildi mesela, Önemli olan ısırıp ısırmamaktı.