Aşk, Tanrı'nın hassas ve asil yüreklere verdiği kıymetli, bir hazinedir.
Sayfa 69
İnsanların dudaklarına en çok yakışan kelimedir "anne". En güzel sesleniştir "anneciğim". Bu sözcük, içinde nezaket, sevgi ve umut barındırır. Anne her şeydir. Üzgün olduğumuzda bizi teselli eden, yokluk çektiğimizde umudumuz olan, güçsüz hissettiğimizde güç verendir. O sevginin, merhametin, empatinin ve bağışlayıcılığın özüdür. Kim annesini kaybederse, beraberinde onu tüm kötülüklerden koruyan, kollayan tertemiz bir ruhu da kaybeder.
Sayfa 56
Güzelliğin dilini sadece ruhlarımız anlayabilir, sadece onlar güzellikle yaşar ve büyür. Güzellik, aklımızı karıştırır, hiçbir kelime onu tanımlamaya yetmez. O, gören ve görünen arasındaki, gözle görülmeyen bir duygudur. Tıpkı toprağın derinliklerinden bir çiçeğe rengini ve kokusunu veren hayat gibi hakiki güzellik de ışığını kutsalın da kutsalından alır ve tüm bedene yayar. Hakiki güzellik, bir kadın ve bir erkek arasındaki, adına aşk denen ruhların kavuşmasında saklıdır.
Sayfa 19
Reader Follow Recommendations
Gelecek, sorunlarla dolu ve belirsizdi ama yine de tüm müphemliğinin içinde cahilce bir umudu da barındırıyordu.
Sayfa 332
"Yol her ne kadar uzun sürüyor olsa da, sonuçta yola çıkıldı ve hedefe yaklaşılıyor. Sana diyorum ki, asla geri dönmek, durmak yok. Sana diyorum ki, sürekli mesafe katediliyor."
Sayfa 231 - Madam Defarge
Hayatta neleri başarabilecekken neleri kaçırdığını sana gösteriyor olması, bir insanı sevmek için ne güzel bahane.
Sayfa 108
Her insanın bir başkası için sonsuz bir muamma oluşu, üzerinde düşünülmesi gereken muazzam bir hakikattir.
Sayfa 15
Kıpırdandığını duydum bir gün,
Kalbimde uyuyan aşk hissinin:
Sayfa 53
Güneş karardı, yıldızlar ağlamaklı bir renge büründü, uçan kuşlar yere düştü, şedit zelzeleler oldu. Böylece korkuyla yürürken bir dostum geldi ve, "Yoksa bilmiyor musun? O mucizeci kadın artık aramızda değil," dedi.
Sayfa 47
"Öyle bir ağlıyor ki onu gören merhametinden ölür."
Sayfa 44 - Beatrice
"Incipit vita nuova"
( Burada başladı yeni hayat )
Sayfa 11 - Dante Alighieri
İnsanın sahip olduğunu sandığı her şey bir emanettir ve mutluluğu bir gölge gibi değişkendir. Hayal ettiğimiz gibi huzurumuz sonsuza dek sürmedi.
Sayfa 37
Ne zaman Seçilmiş Halk huzur arasa, peşinden huzursuzluk geliyordu; nerede barışı arasalar orada savaş baş gösteriyordu.
Sayfa 14
Her zaman güçlünün haklı olduğu adaletsiz ve acımasız bir dünyada, adil bir adam dünyadan kopup kendi tanrısına sığınmaktan başka ne yapabilirdi ki?
Sayfa 14
Yağmur benim içime işleyen bir şey. Yeryüzünde, doğanın bana sunduğu en yakın arkadaş.
Sayfa 113
