Herkese uzun bir aradan sonra merhaba. Bugün sizlere ilk defa okuduğum bir yazarın kitabıyla geldim. Niye yaptın bana bunu Nermin Yıldırım abla? Ben bunu hak edecek ne yaptım? Ne vardı Adalet ablam da mutlu olsaydı, onun hakkı yok mu mutlu olmaya??? Neyse gelelim kitabımızın konusuna.
Adalet, yirmi dokuz yaşında hasta bir kadındır. Bir de arkadaşı vardır. Hülya:)
Bu arkadaşıyla birlikte bir süre hastanede kalırlar. Sonra Adalet düşünmeye başlar. İlk günahı neydi? diye. Mahsun diye bir arkadaşının oyuncağını zorla almıştır. Hastalığından kurtulunca bunu bir işaret olarak görür ve oyuncağını sahibine teslim etmenin peşine düşer. Bakalım bu uğurda nelerden vazgeçecektir?
Ah be! Neden bu kitabı okudum ben? Bir de gece bitirdim. Kalbim acıyor. Sadi Seber'i çok ama çok sevdim. İnsan bu kadar güzel sevemez. Ve ben şunu anladım ki sevilmeyi bilmeyen biri sevemez. Adalet de sevilmeyi bilmiyordu. Ne annesi ne de babası sevmişti onu. Bir de kimseye dokunamıyordu. Bu da annesinden kalan genetik:(. Neden böyle bitti? Yani gerçekten böyle bitmek zorunda mıydı? Spoiler vermeyeceğim ama bir daha bu yazarın kitabını spoilersiz okumayacağım. Kitaba da o sonu yüzünden 8.5 veriyorum.
Kitap çok ama çok akıcı. Bir günde bitirebileceğiniz bir kitap.
DokunmadanNermin Yıldırım · Hep Kitap · 20177,1bin okunma