Dünden kalan yarınlar
Tüm hikayelerin oluşumu içinde
Bir temaşa yatar
Gözler semboller
Gerçekler daha derinleri irdeler
Aşk resim gibidir
Çizdikçe yaralar
Süsledikçe hatıralar çıkar
Baktıkça gerçekler
Duvara asmaya tablo olunca
Sergilenir
Üryan haliyle ressam kendini yaşar
Bütün çıplaklık haliyle
Sergiler herkese
Dünden kalanları saçarsın
Bugünü dünde kalmışlarla hatırlarsın
Yarınları düşünmezsin
Büyüdük çünkü çocukça hayaller bunlar
Olmak istediğimiz olmaktan korkutuğumuz
Yerlerdeyiz çünkü
Her ihtimali düşünen her çıkmazı senle
Düşünen
Düşleyen süsleyen
Bir ömrüm var senin kollarında hayal eden
Senle kapılar açan senle gün batımına kalkan gemilere bilet alan
Hayaller ile gezen
Gerçekler ile dertlenen
İşte o benim
Seni seven
Sensiz düşen
Kör olan
Sevgin ile bulan
Sevdaýı kanatlarında sanıpta uçan
Yükselipte düşen benim o bülbül
Şakıyıpta küsen
Gül olan kırmızılara kan çalan
Benim işte sensiz doğamadığım günlere gece olan
Benim yahu ben anla artık ömrünü yitiren
Her şey sıfırın altında başlar. Kar maskeleri geçirildikçe başların etrafına, gerçek yüzler ortaya çıkar. İnsan, saklanınca kendisi olur. Kalın kumaşlara gömülünce çıplak kalır. Her şey sıfırın altında biter. Hayaller de gerçekler kadar buz tozuna dönünce…
"Hayaller ve gerçekler. Bilinenler ve gizlenenler,"
Ve içimizde ölenler…
Bazı gerçekler insana çok acı gelir.
Gerçeği bilirsin ama yapacak bir şeyin de yoktur.
Mecburen kabullenirsin.
Hayat böyledir işte.
Gerçekler, hayaller, hayatlar..
Hayaller insanı yüceltir. Hayallerden yoksun gerçekler ise hep acı verir...
Sayfa 163Kitabı okudu
