Hayalden doğan umutlar genellikle zaman içinde kırılıp giderler , temelleri yoktur. Tıpkı köksüz bazı ağaç ve çiçekler gibi hayallerin trajik kaderi budur. Yine de hayalsiz yapamayız.İyi ve kötüyü tanıyacağımız yolda yürüyebilmek için hayaller gereklidir.
"Ben varsam, hiç bir şey bitmedi demektir :)
"Hayal kurmak götürmezmiş bizi, varmak istediğimiz yere?
Kim demiş böyle?
Peki hayalsiz varılır mı bi yere? Hayaller, umududur insanın. Umut, güzel insanların ekmeğidir. Eh zamane insanıda maneviyat fakiri. Mutluluktan yoksun, mutsuz! Ne zaman amaçsız kalsa insan, güzel hayaller içinde bulur kendini. Yeniden farkına varmasını sağlar hayatın! Evet bir şeyin sonu; yeni bir şeylerin başlangıcıdır! Hayaller umutsuzlukta silkeler insanı; Hey bana ne oluyor? Yaşıyorum, hayattayım işte! Ben varsam, hiç bir şey bitmedi demektir!
"Yeniden hayata dönmek" kelimesi yanlış. Ben zaten hayattayım, kendime gelmem lazım sadece :)
"İnsan açlığa dayanabilir lakin umutsuz ve hayalsiz yaşayamaz..."
Sayfa 145Kitabı okudu
-Benim bütün felaketim; uzun seneler ebedi bir hayat ümidiyle yaşamış, dünyayı görmemiş olmamdan ileri geldi, diyordu, ebedi hayat tahayyül etmeseydim adem fikri karşısında bu derece perişan olacak mıydım? Ben şimdi yaralı bir insan sayılırım. Ömrümün sonuna kadar alil kalacağım; bu yaranın acısını derinden derine hissedeceğim. Yetiştireceğimiz nesilleri sonradan gelecek hayal inkisarından korumak için mümkün olduğu kadar hayalsiz yetiştirmeli.
Sayfa 48
