Bir trombosit anısı
Üniversiteye ilk geldiğim sene, derslerim çok kötü idi. Avarelik çağımdı.
Nereden buldum bilmiyorum, Ege Üniversitesi Hastanesindeki lösemili çocuklar için yardım kampanyasına dahil oldum. Bir zaman sonra o çocukların "trombosit" denen bir maddeye ihtiyaçları olduğunu ve bunun kandan sağlandığını öğrendim. Ben de bağış için gittim.
bütün kaybedenler için yazacağım bu gece, bütün yarım kalmışlıklar için. bardağın dibinde yarım bırakılan çay için mesela, mesela kavuşulamayan aşklar için, elde edilemeyen arzular, karnı doymadan uyuyanlar için. kanadı kırılmış kuşlar, boynu bükülmüş güller, susuz kalmış topraklar için yazacağım..
bana inanın dostlarım, bu hayatta bir kez
Elbet her gecenin vardır bir seheri,
Her insanın bekleyeni vardir, bir ederi..
Hayat bir pazardır, olur her malın gideri..
Yola devam et kervanda ileri hep ileri..
Vuslatın tez olur, dönüp bakma geri..
1kul
Bu hayatta düşme sakın çocuk,
Düşersen etrafına bakma çocuk,
Ağlama mümkünse acına,
Görmesin, sırtlanlar, akbabalar, çakallar..
Kalk ayaga kendin çocuk..
Kalk ve yürü inadına,imanla, arzuyla..
Hayat böyle çocuk, keşke büyümeseydin..
Düşenin dostu olmaz, ağlama can çocuk...
1kul
Hiçbir şey okumaya engel değildir!
SAMATYALI "KÖR KİTAPÇI" DEVRİM TARIM'IN ÖYKÜSÜ
Kör bir kitapçı.
Eskişehir’in ücra bir köyünde başlayan hayat, onu İstanbul’da Samatya’nın ortasındaki küçük kitapçıya kadar getirmiş.
Kapısının önünde 5 dilde “kitapçı” yazıyor.
Ermenice, Kürtçe, Rumca, İngilizce, Türkçe.
İçinde gözleriyle hiç okumadığı ama ruhuyla ezberlediği 1500 kitap
Ne akılı gördüm deliden de beter
Ne deli gördüm akıllı geçinenler
Bana bakma öyle şaşkın şaşkın
Beni sevmek yürek ister
Bazen dalar giderim uzaklara
Bazen kendimi bırakırım
Rüzğarın kolarına