Kemal SAYAR'ın Hayat Teselli Bulmaktır kitabını okuyorum. Aidiyet üzerine şöyle bir cümle geçiyor:
"Ait olduğum topluluk, dünyayı benim anlayabileceğim şekilde anlamlandırır ve benim sözlerimi, onun ötesinde, o sözlerle neyi kastetdiğimi anlar."
Bu cümleyi okuyunca şunlar geçiyor aklımdan: Benim ait olduğum topluluk yahut sen, evet sen. Sana aitsem dünyayı aynı şekilde anlamlandırıyoruz demektir, bize cümleler aynı şeyleri söyler, bir bakışımdan anlarsın ne düşündüğümü. Ama ait değilsem, aynı cümlelerde farklı anlamlar buluruz. Kurduğum cümle anlatmak istediğimi söylemez sana. Farklı anlarsın. Birbirine ait olamayan biz'de olamaz. Ayrılır yollar ait olunan istikamete...
Ne dersiniz sizce yanlış mı düşünüyorum sevgili okurlar?