Ahmet
@haybnyakzan
Yağız atlı süvari, koştur, atını, koştur!
Sonunda kabre çıkar bu yolun kıvrımları.
Ne kaldırımlar kadar seni anlayan olur...
Ne senin anladığın kadar, kaldırımları...
İstanbul
589 okur puanı
Ekim 2018 tarihinde katıldı
Miskinlikte buldular kimde erlik var ise
Merdivenden ittiler yüksekten bakar ise
Gönül yüksekte gezer dem-be-dem yoldan azar
Dış yüzüne o sızar içinde ne var ise
Ak sakallı pir koca hiç bilmez ki hali nice
Emek yemesin hacca bir gönül yıkar ise
Sağır işitmez sözü gece sanır gündüzü
Kördür münkirin gözü alem münevver ise
Gönül Çalap'ın tahtı Çalap gönüle baktı
İki cihan bed-bahtı kim gönül yıkar ise
Sen sana ne sanırsan ayrığa da onu san
Dört kitabın manası budur eğer var ise
Bildik gelenler geçmiş konanlar geri göçmüş
Aşk şarabından içmiş kim mâna duyar ise
Yunus yoldan ırmasın yüksek yerde durmasın
Sinle Sırat görmesin sevdiği didar ise
Sayfa 409
Onsuz sözün gör nedir çok söz hayvan yüküdür
Arife bir söz yeter tende gevher var ise
Sayfa 406
Ben gelmedim dâva için benim işim sevgi için
Dostun evi gönüllerdir gönüller yapmağa geldim
Sayfa 391
Okur Takip Önerileri
Bir kez gönül yıktın ise bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi elin yüzün yumaz değil
Bir gönülü yaptın ise er eteğin tuttun ise
Bir kez hayır ettin ise binde bir ise az değil
Yol odur ki doğru vara göz odur ki Hak'kı göre
Er odur alçakta dura yüceden bakan göz değil
Erden sana nazar ola için dışın pür nur ola
Belî kurtulmuştan ola şol kişi kim gammaz değil
Yunus bu sözleri çatar sanki balı yağa katar
Halka matahların satar yükü gevherdir tuz değil
Sayfa 389
Aşksızlara verme öğüt öğüdünden alır değil.
Aşksız kişi hayvan olur hayvan öğüt bilir değil
Yunus olma câhillerden ırak olma ehillerden,
Câhil ne var mümin ise câhillikten kalır değil
Sayfa 326
Dervişlik dedikleri hırka ile taç değil
Gönlün derviş eyleyen hırkaya muhtaç değil
Hırkanın ne suçu var sen yoluna varmazsan
Vargıl yolunca yürü er yolu kalmaç değil
Dersin şeyhin yoluna yalınayak baş açık
Er var dirlik dirilmiş yalınayak aç değil
Durmuş ma’rifet söyler erene Yunus Emre’m
Yol eriyle yoldadır yolsuza yoldaş değil
Sayfa 318
Eğriliğin koyasın doğru yola gelesin
Kinden kibirden vazgeç erden nasip alasın
Ne versen elin ile o varır senin ile
Ben desem inanmazsın varacağız göresin
Gönülde pas oturur orda seni yitirir
İçeri şah oturur giremezsin göresin
On ikidir hücresi yedi dervazesi var
Orda iki dilber var bilmezsin ki sorasın
Var kardaşını öldür dahi avradın boşa
Anana kâbin kıydır Hakk’ı ayan göresin
Biçare miskin Yunus aşktan dâva kılarsın
Dosttan haber gelecek yüz sürüyü varasın
Sayfa 298
Bir nazarda kalmayalım gel dosta gidelim gönül
Hasret ile ölmeyelim gel dosta gidelim gönül
Sayfa 285
İlim ilim bilmektir ilim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin ya nice okumaktır
Okumaktan murat ne kişi Hak'kı bilmektir
Çün okudun bilmezsin ha bir kuru emektir
Okudum, bildim deme çok tâat kıldım deme
Eğer Hak bilmezisen abes yere yelmektir
Dört kitabın mâ'nisi bellidir bir elifte
Sen elifi bilmezsin bu nice okumaktır
Yirmi dokuz hece okursun uçtan uca
Sen elif dersin hoca ma'nisi ne demektir
Yunus Emre der hoca gerekse bin var hacca
Hepisinden iyice bir gönüle girmektir
Sayfa 275
Ben yürürüm yana yana aşk boyadı beni kana
Ne akîlem ne divâne gel gör beni aşk neyledi
Gâh eserim yeller gibi gâh tozarım yollar gibi
Gâh akarım seller gibi gel gör beni aşk neyledi
Akarsulayın çağlarım dertli ciğerim dağlarım
Şeyhim anuban ağlarım gel gör beni aşk neyledi
Ya elim al kaldır beni ya vaslına erdir beni
Çok ağladım güldür beni gel gör beni aşk neyledi
Ben yürürüm ilden ile şeyh sorarım dilden dile
Gurbette hâlim kim bile gel gör beni aşk neyledi
Mecnun oluban yürürüm ol yâri düşte görürüm
Uyanıp melûl olurum gel gör beni aşk neyledi
Miskin Yunus bîçâreyim baştan ayağa yâreyim
Dost ilinden âvâreyim gel gör beni aşk neyledi
Sayfa 266
Bize dîdâr gerek dünya gerekmez
Bize mâna gerek davâ gerekmez
Bize Kadir gecesidir bu gece
Sabahlar olmasın seher gerekmez
Bize aşk şerbetinden sun ey saki
Bize uçmakta kevser gerekmez
Kadehler dolu dolu içelim biz
Biz sarhoş olmayız humar gerekmez.
Eğer bu dert ile hasta düşersem
Safâlık vermesin ilaç gerekmez
Yunus sarhoş olup düştü susakta
Çağırır Taptuğ'una ar gerekmez
Sayfa 190