Haydar Ergülen / Ayraç, Şubat 2018
***
Komik ama, değil, birden aklıma Oktay Akbal'ın Suçumuz İnsan Olmak romanı geliyor. Suçumuz... diye başlayan kalıp ne kadar yaygındır Türkçe'de. Suçumuz sevmek, suçumuz iyilik yapmak, suçumuz acımak, suçumuz yardım etmek ve suçumuz dünyaya gelmek... Suçun ortağı ya da suçortağı hep iyi şeyler yani. İnsan, sevmek, iyilik, acımak, yardım, dünyaya gelmek... Hemen tüm iyi şeylerin suçla özdeşlenmesi ilginç ya da garip değil mi?