..aslında kimse kendi kendine yeterli olamaz. insanlara gereğinde "hayır!" diyebilmek ve bundan ötürü suçlanmamak kadar, onlardan bir şeyler isteyebilmek ve beklentilerimizi hissettirebilmek de kendimize karşı sorumluluğumuzun bir parçasıdır. insanlara verebilmek de öyle.
Sevgi dolu kalpler gönülden gelen bir EVET ile taçlanır...
"Hayır demek de eşsiz bir fırsattı! Başkasının eşine göz koyana 'hayır' diyebilmek kutsal bir fırsattır."
Sayfa 233Kitabı okuyor
Başkasının eşine göz koyana 'hayır' diyebilmek kutsal bir fırsattır.
Sayfa 204Kitabı okudu
Hayatta ne kadar çok zorlanırsak elimize geçen çok sayıda fırsatla kişiliğimizi tanır ve kendimizi emniyette hissederiz.
Sayfa 96Kitabı okudu
Kendi sınırlarını çizemeyen biri
Çitleri olmayan meyve bahçesine benzer..
Mühim olan şey haklı olmak değil; daima iletişim halinde olup birbirimize olan güvenimizi koruyabilmektir.
Sayfa 91Kitabı okudu
Sevgi demek çocuğun güzel bir yaşam sürebilmesi için gerçekten ihtiyaç duyduğu şeyi vermek demektir. Bu yüzden hayır demek ebeveynler için üstesinden gelmekte en çok zorlandıkları şey ancak çoğunlukla da çocuğun alabileceği en sevgi dolu cevaptır.
Sayfa 67Kitabı okudu
Kendi sınırlarını çizemeyen bir insan, tıpkı çitleri olmayan bir meyve bahçesine benzer.
Sayfa 52Kitabı okudu
Başkalarına hayır diyebilmek bazen kendinize karşı sergilediğiniz en nazik tutumdur.
Sayfa 118Kitabı okudu
“Hayır demek de eşsiz bir fırsattı! Başkasının eşine göz koyana,‘hayır’ diyebilmek kutsal bir fırsattır. İşte siz böyle bir fırsat yakalamışsınız.”
Hayır demek de eşsiz bir fırsattı! Başkasının eşine göz koyana, ‘hayır’ diyebilmek kutsal bir fırsattır.
Tüm sevgi dolu ilişkiler kalpten gelen bir evet sözcüğü ile mühürlenirler.
Sayfa 12Kitabı okudu
Öyle zaman olur ki, sorumluluğumuzun bir başkası tarafından üstlenilmesini isteriz. Bazen ise bir diğer insanın sorumluluğunu üstlenmemiz gerekir. Bir başka deyişle, arada bir çocuk olur ya da çocuk olma ihtiyacında olan bir yakınımızın ana ya da babası oluruz. Dengeli bir biçimde olmak koşuluyla bu tür dayanışmalar yaşamın doğal bir parçasıdır. Çünkü aslında kimse kendi kendine yeterli olamaz. İnsanlara gereğinde "Hayır!" diyebilmek ve bundan ötürü suçlanmamak kadar, onlardan bir şeyler isteyebilmek ve beklentilerimizi hissettirebilmek de kendimize karşı sorumluluğumuzun bir parçasıdır. İnsanlara verebilmek de öyle.
"Hayır diyebilmek bir fazilettir." Der Cemil Meriç.
"En çok üzüldüğüm şey de, özünde azıcık incelik barındıran bir insanın binde bir kendisinden rica edildiğinde, bir eğlenceden vazgeçebilmesi gerektiğini anlayamaması. 'Gitmeyeceğim' demeyi öğrenmesi gerekirdi, en azından kafasını çalıştırıp manevi değerinin bu cevaba göre ölçüleceğini düşünerek gitmekten vazgeçmeliydi."
Sayfa 272Kitabı okudu
