Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Merhaba arkadaşlar. Leonardo da Vinci, bir dönemin (Rönesans) en önemli dehalarından olunca ve Freud gibi birisi de ona hayranlık duyunca acaba nelerle karşılaşacağız, karşımıza ne çıkacak merakıyla başladım. Bu tarz konularda anlatımı Freud yapınca ne beklemem gerektiğini bilmediğim gibi neyle karşılaşacağımı da bilmiyorum. Mesela bir çocukluk
·
Puan vermedi
Yamalı Yürekler - Abdullah Küçükkaya
"Dünyanın başına ne zaman bir felaket geldiyse bil ki, sevenleri ayırmaktan olmuştur."
“Gözyaşı ne kadar kederli akarsa o kadar iz bırakırdı düştüğü yere.”
Hüseyin Rahmi tadı aldığım son dönem kitaplarından epey sağlam bir hikaye.
Sivas’ta bir köyde geçiyor hikaye. Yamalı kıyafetleri ile ünlü ve dillere destan sevdaları ile dillere pelesenk bir köy Yamalı Köyü.
Köyün önde gelenlerinden Ferman Bey’in oğlu Erkan, kumar bağımlısı Yağmur Bey’in kızı Zemheri’ye aşık olur. Yağmur Bey kızını vermek için tüm köylünün arazilerini almalarına yardım etme koşulu sunar. Zemberi ise zaten bu evliliğe baştan hazır değildir. Bir an evvel kaçmakta ve bir başka köylünün evinde saklanmakta bulur çareyi. Bu kaçışın sonu köyü iyice karıştırır.
Ne zamandır anadolu türkülerindeki hikayeleri okuyorum. Çok büyük haz alıyorum eskiden yaşanmış hikayeleri okurken. İşte bu hikaye de bana bu hazzı verdi. Köydeki yan karakterler bile alabildiğine geniş, okuma zevki sunuyor. Espritüel yaklaşımların olduğu diyaloglar mevcut. Bu yüzden Hüseyin Rahmi kalemine çok benzettim.
Basit ve sakin bir okuma için elverişli bir kitap. Öneridir
Eşyalarımız öylece durmuyor evin bir köşesinde. Bizden sürekli bir istekleri var. Nevresimler "beni de bir yıkamalısın" diyor, tabak çanak "beni düzenlemelisin" diyor, yıllar önce alıp da beklettiğin kitaplar "beni okumalısın" diyor, ıvır zıvırlar "tozumu almalısın" diyor, kıyafetler ilk günden farksız olsa da "benden olmaz git yenisini al" diyor.
Eşyalara sadece evimizde bir alan vermiyoruz. Emeğimizi, iç huzurumuzu, zamanımızı, sağlığımızı, paramızı ve umutlarımızı veriyoruz. Karşılığında ise anlık duyulan bir haz ve sonrası büyük bir hüsran...
Zannettiğimizin aksine, sahip olduklarımız ile mutluluk arasında doğrusal bir ilişki olmadığı apaçık.
Bu kitap, sadeleşerek elde edilen şeyin azalmaktan çok daha başka bir şey olduğunu, hayatın ta kendisi olduğunu, anlatıyor ve kanıtlıyor.
Özgürlük mü Güvenlik mi?
Cesur Yeni Dünya, temelinde asla mutlak doğru bir cevaba ulaşamayacak ve insanlığın mevcut şartlara göre her dönem yeniden düşünmesi ve tercihini yeniden yapması gereken kadim bir ikilemi barındırıyor: Özgürlük mü yoksa güvenlik mi?
Tabi ki şöyle bir cevap verilebilir: Neden her ikisi de beraber olmasın?
Maalesef her iki tercih de içerisinde diğer seçeneği baskılayacak farklı unsurlar barındıryor. Özgürlük yanında kaosu, belirsizliği, acıyı kısaca insanlığın karanlık tarafını de getirebilirken güvenlik ise uyuşukluğa, sıkıcı rutinlere, amaçsızlığa, boşluğa sebep verebiliyor. Hak verilebileceği gibi bunlar birbirlerinden haz etmeyen kavramlar...
Dahası, refah ve barış zamanında güvenlik kimin aklına gelir ki veyahut kıtlık ve savaş zamanında özgürlüğü kim takar? İçinde bulunduğumuz şartlarda faklı senaryoların gerçekleşme ihtimalini unutma eyilimindeyiz. Her şeyin şu anda olduğu gibi devam edeceğini varsayarız. Fakat mevcut şartlar değiştikçe tercihlerimizin de değişeceği gerçeğini kabul etmeliyiz.
Kitapta - tahminimce farklarının iyi anlaşılması için bu kadar uç noktalarda kurgulanmış - iki farklı toplum örneği sunulmuş. Net bir cevaba ulaşılamasa da yapılan seçimler sonucunda nelerden taviz verildiğini anlamak için faydalı bir distopya örneği...
Kitap, seçkin bir burjuva olarak rahat ve sorunsuz varoluşunu sürdürürken giderek duyarsızlaşan, hayattan tat alamayan bir adamın hayatındaki değişimin başladığı günün hikayesidir. Bu ayrıcalıklı sınıfın dışına çıkarak bir 'suç' işler ve bu yaptığı şeyin kendisine haz verdiğini farkeder, aldığı keyifi daha da sürdürmeye karar verir. Böylece hissetmeye başlayan gerçek insana dönüşmeye başladığını fark eder.
#stefanzweig kitaplarını seven bir okuyucu olarak bu kitap beklediğim gibi değildi, biraz hayal kırıklığına uğradım.
Belki de karakterin yaşayacağı daha olağanüstü bir gece bekliyordum. psikolojik derinlikleri her zaman seviyorum. Belki de karakterin yaşayacağı daha olağanüstü bir gece bekliyordum.
Romanın tanıtım bülteni oldukça ilgimi çektiği için yazarla tanışmamı sağladı:
“William Beckford'un Vasık'ı dünya fantastik edebiyatının başyapıtlarından biri olarak kabul ediliyor. Borges'in de en sevdiği romanlar arasında yer alan Halife Vasık'ın Öyküsü, haz düşkünü kahramanını öyle güzel hicvediyor ki, insan onda kendi portresini görmekten rahatsız mı olsun yoksa bundan da "haz" mı alsın bilemiyor. “
Ben kendi portremi görmedim Halife Vasık’ta, dolayısıyla bahsedilen “haz”ı da yaşamadım ama mitoloji ile fantastik edebiyatın çok başarılı bir biçimde harmanlandığı bu eseri, Borges gibi ben de çok sevdim.
Kitabın sonuna eklenen değerlendirmede,oryantalist bakış açısıyla yazıldığı söylenerek ve İslam’ı bilmemekle suçlanarak dilimize çevrilmiş bu esere haksızlık edildiğini düşünüyorum.
“Vasık veya Hârûn el-Vâsık Billâh dokuzuncu Abbasi halifesi olarak 842 (hicri 227) ile 847 (hicri 232) döneminde hüküm sürmüştür. Fakat tahmin edeceğiniz gibi romanda bahsedilen Halife Vasık’ın tarihteki bu gerçek kişi ile hiçbir alakası yoktur. Şahsen ben İslam Ansiklopedisinde anlatılan Halife Vasık’ı daha çok sevdim.
