Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Av û Berf yani Türkçesi Su ve Kar Cihan Roj "'un kaleme aldığı bu güzel şiir kitabı Kürt Edebiyatının pek bilinmeyen kuytuda kalmış eserlerinden biridir.Okudum bu gün bi çırpıda bitirdim .Hatta incelemeyi de Eminönü-Kadıköy vapurundan yapıyorum.birbirinden güzel ve etkileyici şiirler mevcut .TU Û HELBEST şiirini ben çok beğendim. Sizinde kendinize gore bir şiir bulacağınızdan eminim . Şimdiden iyi okumalar...
112 syf.
10/10 puan verdi
Nexweşekî Pir Bêhal e!
Silav hevalno
Lêkolîna min de dibe ku ~spoîler~ hebin, li gor wî bixwînin dûr re nebêjin te negotî:)
Niviskara me Gulîstan Çoban di sala 1982da li Erxanîyê hatî dinyayî. Zewicandî û xwediyê du zarokan e. Niviskar ji ber jin bûna wê bala min kişand, ji ber ku çend heb niviskarên Kurd xwendiyim lê nav wan de qet jin tune bû û mamoste Gulîstan bû an
Kawa Nemir derbareyê Fêrîk de wiha dibêje;
“Fêrîkê Ûsivê tebiyetbêj, helbestkarê çar werzan, çiyayan, belekiyên berfan, beyaniyên di pengbûna xwe de mişt bizav û êvarên hênik û zozanan û deştan, ba, baran, berf û bagerê, yê hemderd bi ewran re û hevriyê Pûşkîn, Yesenîn û Lermontovê mezin. Wî bê hesab risteyên evîn û berxwedanê, hezkirina ji welêt nivîsîne û dengekî nemir li pey xwe hiştiye”
Di helbestê de, du helbestkarên mezin hebûn, ku Fêrîk ew wekî hoste qebûl dikirin: Pûşkîn û Yesenîn. Ji ber vê yekê, Fêrîkê Ûsiv di sala 1987’an de derdikeve gereke demdirêj, ji bo ku bajarên Pûşkîn lê mayî bibîne, li danzdeh bajarên welatê Ûris digere.
Di payîza 1996’an de, Fêrîkê Ûsiv diçe dîtina keça xwe, Zerê û neviyên xwe, Narê û Alîk, ên ku wê demê li bajarê Nîjnî Tagîlê diman, lê êdî nexweş bûye ew çax. Digel pêdagiriya malbatê, diçe. Di 28’ê avrêla 1997’an de, vedigere Yêrêvanê, mala xwe a ku bi xwe çêkiribû. Lê nexweşiyê lê giran dikir, Fêrîk di 1’ê gulanê de rakirin nexweşxaneyê. Tevî hewildanên pakkirinê, Fêrîkê Ûsivê helbestkar û wergêrê mezin, di 3’yê gulana 1997’an de, di 63 saliya xwe de, li Yêrêvana paytextê Hayastanê ango Ermenistanê, li wî aliyê din ê Erezê, li ser axa Serheda xwe kiras guhest û tevî karwanê nemirên kurd bû.
Li ser xwestina wî, Fêrîkê Ûsiv li gundê Sîpanê, li berpala Çiyayê Dibûrî bi xakê hat spartin.
Okuduklarım
17. Kitap biter
" az kalsın! Okuma yolunda ki ilk adımlarımdan beni geri döndürecek derece de okumaktan soğutan yazar Kahraman Tazeoğlu'nu okumama vesile olan helbest bana bu hatayı yapmayacaktın Allah’ım aklıma geldikçe nefesim kesiliyor bu yazarı nasıl okudum "daha önce ki paylaşımlarda da yazmıştım Parasızlıktan ve Kitapsızlıktan"
Ödünç alıyordum malesef...
Okumayın!!!!
Okumayın....
Yazıktır günahtır....
Generalê helbestê Mihemed Omer Osman, dema min helbestê wî min xwendin, gelekî heyfa min dereng nakirina wî hat. Ji ber ku ne tenê helbest bûn nivîsî bû rûhiyetek hizin meriv hîs dikir di dilê xwe de. Xwe kûştina wî jî payîzê bû. Xema çûna wî li hinavê me wek tenî girt. Bi rêz bibîr tînim
7 sale ev roman di pirtûkxana min de ye, çendîn caran çavê min vê ketye min xwestiye bixwênim dûre min gotiye paşê. Herku paşve avêtiye wekî girîngîyek lê zêdetir kiriye. Lewra min bi hêvîyeke taybet dest bi vê romanê kir. Ya rastî di perên destpêkê de min hîskir ev pirtûk dê wek germe germ hatina hewarîyekê hebûna xwe bide sehkirin. Şayesandinên nivîskêr ji serî heta dawî gelek xweş bûn, dîmen û hebûn dianî pêş çavan, wek helbestê rêz dikir. Min gelek hij zimanê wî yê vegotina xwezayê kir. Herwiha nivîskar pisporê zimên e. Roman ji milê peyvên gelêrî, biwêj û gotinên pêşiyan ve bêminete, têr û tejî ye. Naveroka romanê wek panoramaya salên berîya şoreşa cotmehê ye. Nivîskar wek romannivîsên sosyalîst bi perspektîvek realîst û civakî li ser gelê Kurd hûr dibe, hem êş û janên sedsalî vedibêje, hem sedemên wan dertêxe pêş, serde jî rêya felatê nîşan dike. Lê mixabin nivîskar ew hostahîya xwe ya li ser zimên di tevn avêtina romanê de nîşan nedaye. Pirtûk ji pevxistinek edebî bêpar maye. Ji bilî şayesandinên zelal û zimanek folklorîk tu xweşîya romanê nebû. Diyalog gelek ketober bûn, dubare û bê naverok bûn.
