Mehpare Hanım, kendisinin aşk diye adlandırdığı bütün duygularının ve ilişkilerinin aslında yalnızca tensel bir arzunun şahlanma dönemleri olduğunu göremiyordu, etini heyecanlandıran her insana arzuyla yaklaşıyordu;hatta bir ara Matmazel Helen'e bile duygusal bir bağlılık hissetmişti. .