Günaydın!!!
Tüm kitapsever dostlarıma güzel bir sabah ve kitaplarla güzelleşen vakitler diliyorum.
Bu sabah sizlere bayram tatilinde okuduğum, dünya çapında da farklı ödüller almış olan güzel bir romanın paylaşımı ile geldim.
"Gerçek şu ki, başkalarını anlamak değildir hayatın kuralı, hayatın asıl olayı, başkaları konusunda tekrar tekrar yanılmaktır. Yine ve yeniden, hep, acımasızca yanılmaktır ve ardından bunun üzerine iyice düşündükten sonra bir kez daha yanılmaktır. Hayatta olduğumuzu böyle anlarız: yanılarak."
Toplumsal konu ve olguları derinlemesine irdeleyen ilginç bir polisiye/psikolojik roman. Mağdur ve sanık belli. Peki ya gerçekten mağdur mağdur mu, sanık olan yargılanan genç gerçekten suçlu mu?
Politika, basın ve medyanın gücü, sosyal medyanın insanlar üzerindeki büyük etkisi, madde kullanımı, cinsellik, istismar konularının işlendiği Farel ailesinin üyelerinin ve onlarla yakın ilişkide olan insanlarının yaşam dönemeçlerinin ve psikolojik yapılarının irdelendiği, okuruna empatik bir okuma sunup karakterleri farklı bakış açıları ile görme imkânı veriyor kitap. Akıcı, heyecan veran ve merak uyandıran bir okuma sunuyor.
Kitapta en sevdiğim kısım mahkeme bölümleri oldu. Klasikleşmiş Bülbülü Öldürmek kitabından sonra harika bir okuma deneyimi sunuyor bu noktada. Hem müştekinin, hem sanığın hem de jüri üyelerinin bakış açısı ile bakarak okutuyor kitap kendini. Çıkan karar ne kadar adildi, ya da nasıl bir karar çıkması daha uygun olurdu diye de sorgulatıyor.
Son zamanlarda okuduğum en kaliteli romanlardandı. Aldığı ödülleri de sonuna kadar hak ediyor. Tavsiyemdir.
Her Ay Okuyanlar Kulübü
Daha ne kadar ileri gidebilir dedikçe Agota Kristof’u biraz daha ileri gitmiş buluyorum. Ne yapıyorsun Kristof diyorum, delilik bu. Zannederim ki 
Dün ile birlikte yazarın tüm kitaplarını okumuş oldum. Bu yolculuğun sonuna geldiğim için sevinmeli miyim üzülmeli miyim bilmiyorum. Çünkü hem bir yük Kristof’un yazdıkları, hem de bir hafiflik.
"-Neden insanların yardımını kabul etmiyorsun?
+Çünkü ilerleyen zamanda bunu yüzüne vurabileceklerini biliyorum."
"-Neden insanların yardımını kabul etmiyorsun?
+Çünkü ilerleyen zamanda bunu yüzüne vurabileceklerini biliyorum."
“Hayattaki en önemli şeyler, uğruna savaşmaya değerdir. Korkunun sana ne söylediği hiç önemli değil.”
Geçen yıl Yüz karası kitabını okumuştum ve yazarın aynı olduğunu duyunca tereddütsüz aldım. İyi ki de almışım. Yorumlarda bu kitabın Yüz karasından iyi olduğunu söylediler ama benim için Yüz Karasının yerini tutamaz. Ama bu kitaba bayıldığım gerçeğini değiştirmiyor.
Hem güldüm hem üzüldüm çok değişik duygular yasadım kitabı okurken. Hazel küçük yaşta çok kötü şeyler yaşamış bir kızdır. Annesi uyuşturucu kullanıyordur ve annesini sevgilisi uyuşturucu baronudur. Hazel annesinin hamileliği üzerine ona bakmak için Koca Pençenin çiftliğin de çalışmaya başlar. Ancak Koca pençenin torunu Lan Hazel'in üvey babasında nefret eder ve Hazel'i çiftlikten kaçırmaya söz verir.
Hazel ilk iş günün de evden kovulunca çiftlikte baraka da yaşamaya başlar. Ancak baraka güvenli değildir. Bunun üzerine Lan ile aynı evde yaşamak zorunda kalır ve işler ikisinin de hiç beklemediği şekilde yol alır.
ŞİDDETLE TAVSİYE EDERİM 
İkimizin Yıkımı
