Üzüldüm biraz ağladım ama başka düşüncelerim var onları eyleme geçirmek oldurmaya çalışmak yani yine bir savaş bir mücadele hayat bundan ibaret mi hep savaşmak zorunda mı
Bundan 100 sene sonra burada bulunan hiçbirimiz kalmayacak.
Bizden sonrakiler "Ahhhh ah! Buralar eskiden hep dutluk idi" diyecek :)
Belki de ruhumuz şöyle seslenir:
"Baki kalan şu kubbede, geride kalan hoş bir sâdâ imiş..."
Çocuk sorabilir: "Dünyanın hikâyesi ne ?" Yetişkin bir adam veya kadın merak edebilir: "Dünya nereye gidecek? Sonu nasıl bitecek, bu arada ,yeri gelmişken hikaye neydi?"
Ben dünyanın bir, tek hikayesi olduğuna inanıyorum; bu hikaye bizleri öyle korkutmuş ve esinlemistir ki, bir Pearl White dizisinin içindeymişçesine hep düşünüp merak ederek yaşarız. İnsanoğlu hayatında, düşüncesinde, açlığında ve hırsında ,cimriliğinde ve zalimliğinde bir iyilik-kötülük ağıyla kıskıvrak sarılmıştır. Bence tek hikayemiz budur ve aynı hikaye bütün duygu ve akıl düzeylerinde tekrarlanır. Erdem ve kötülük ilk bilincimizin atkısıyla çözgüsüydü, son bilincimizin de kumaşı olacak; üstelik kıra, ırmak ve dağlara, iktisat ve terbiyeye dayatabileceğimiz bütun değişikliklere rağmen. Bundan başka hikaye yoktur. Her adam, hayatın tozuyla toprağını üstünden silkeledikten sonra geriye sadece en zor ve açık seçik sorular kalacaktır: İyi miydi, kötü müydü? İyi mi yaptım kötü mü?
Sayfa 443
Şu ya da bu olduğu, sana şundan ya da bundan söz açtığı için değil, seni sevdiği ve hep sana döndüğü, ona ne kadar kötü davranırsan davran, bir köpek gibi sürekli geri döndüğü için birini sevmek ... "
Aslı Erdoğan
Ben kendimi hakikatin yükü altina koymusum, bundan sonra benim icin neyin önemi var ki? Ben ates olmusum zaten beni ne yakarki? Yok olmusum, varliklar ne anlam ifade eder bana? Ne yasadigimi, nerede oldugumu bile bilmiyorum. Oyle salinip duruyorum iste bir saatin sarkaci nasıl sallanip duruyorsa oyle. Iddia ediyor beni anlicakmis. Beni anlaman icin olmen gerek. Gel hadi olelim. Olebilir misin. Olmusum zaten, benim sifatim yokki. Sen benim icimi bilebilir misin. Acilarimi bırakıyorum. Yildizlara dek. Evrenin her yanina. Her yeri kapliyor. Ve ofke. Gozlerim parliyor. Patliyor her sey. Paramparca dagiliyor. Insanlarin bir icerigi yokmus. Anlam yukleyip duran Ben kendimi de insan sanmisim. İnsan kuru bir dal gibi dusup gidiyor. Bir anlami yokmus. benim bir anlamim yokmus.. hep bosa bunca dusunxe bunca fikir ve bilgi. Bunca iyilik ve erdem istenci hepsi boşa. Guc istenci boşa. Lanet olsun.