"Gel, gel, daha yakın gel! Bu yol vuruculuk daha ne kadar sürüp gidecek? Madem ki sen bensin, ben de senim, artık bu senlik benlik nedir?
Biz Hakk'ın nuruyuz. Hakk'ın aynasıyız. Şu halde, kendi kendimizle, birbirimizle ne diye çekişip duruyoruz? Bir aydınlık bir aydınlıktan neden böyle kaçıyor ?
Biz, hepimiz, bütün insanlar, tek bir vücut halinde olgun bir insanın varlığında toplanmış gibiyiz! Fakat, neden böyle şaşıyız? Aynı vücudun birer uzvu olduğumuz halde neden zenginler yoksulları böyle hor görürler?
Aynı vücutta bulunan sağ el, ne diye kendi sol elini hor görür? Her ikisi de madem ki senin elindir, aynı tende uğurlu ne demek, uğursuz ne demek?
Biz, hepimiz, bütün insanlar hakikatta tek bir cevheriz, aklımız da bir, başımız da bir! Fakat, bu kambur felek yüzünden biri iki görür olmuşuz! Haydi şu benlikten kurtul: herkesle anlaş, herkesle hoş geçin! Sen, kendinde kaldıkça, bir habbesin, bir zerresin! Fakat, herkesle birleştin, herkesle kaynaştın mı bir ummansın, bir madensin!
Bütün insanlarda aynı ruh vardır; fakat bedenler, tenler yüzbinlerdir! Nitekim, dünyada sayısız badem vardır; ama hepsinde de aynı yağ bulunmaktadır.
Dünyada çeşitli diller, çeşitli lüğatlar var; fakat hepsinin de anlamı birdir! Çeşitli kaplara konan sular, kaplar kırılınca birleşir ve bir su halinde akarlar!
Tevhidin ne demek olduğunu anlar da birliği ararsan, gönülden sözü, manasız düşünceleri söküp atarsan, can, mana gözü açık olanlara haberler gönderir, onlara gerçekleri söyler!"
(Divan-ı Kebir/Hz.MEVLANA)
Kalb-i Selim 1
Rabbbimizin bizleri huzûr-i ilâhisine kabûl buyurması da ancak “kalb-i selîm” ile mümkündür.
Kalb-i selîm, mâsivâdan arınmış ve mücellâ bir ayna gibi Hakk’ın cemâlî sıfatlarının tecellîgâhı hâline gelmiş bir kalbdir. Hak Teâlâ, kulunun kalbinde cemâlî sıfatlarının tecellîlerini görünce onu sever ve ondan razı olur.
İşte böylesine kıymetli olan
Trt Tabii - Mevlânâ 6. Bölüm
Beri gel, beri! Daha da beri!
Niceye bu yol vuruculuk?
Değil mi ki sen bensin, ben de senim.
Niceye bu senlik benlik?
Kendi kendimizle bunca savaşımız, bunca inatlaşmamız da ne?
Aydınlık aydınlıktan niçin kaçar böyle?
Hepimiz bir tek olgun kişiyiz
Fakat neden böylesine şaşıyız ki?
Zenginler fakirleri niçin hor görür böyle?
Sağ el ne diye solunu hor görür böyle?
İkisi de senin değil mi?
Uğurlu ne demek, uğursuz ne demek?
Biz hepimiz aynı mayadanız,
Aklımız da bir başımız da.
Fakat beli bükülmüş bu göğün altında
İki görür olup kalmışız.
Bu beş duygudan, altı yönden pılını pırtını çek birlik bucağına.
Niceye dek usul boylu birlik ağacının sadece lafını edeceksin sen?
Hadi, benlikten geç, herkesle karış kaynaş.
Kendinle kaldıkça bir habbesin, bir zerresin ancak.
Herkesle birleştin mi kaynaştın mı ummansın, mâdensin.
Yüce dergahına yüzler sürelim,
Garibiz kimsemiz yoktur diyelim.
“Yüce kapısının eşiğine yüzler sürelim. Garibiz kimsemiz yoktur diyelim.”
“Biz garip değiliz, oğlumuz var, kızımız var” dersek, peki kabirde kimimiz var? Mesela, bir şiddetli zelzele olsa, kızımız da, oğlumuz da bir anda gidebilir, hiç kimsesiz kalırız. Bizler kolay aldanıyoruz. Aslında hepimiz birer garibiz. Nasıl mı garibiz? Mevlâna Celâleddini Rumi Hazretleri'nin (Kuddise Sirruhu) şu dörtlüğü bunu açıklar:
Ruhun mebdei, arşın nurundandır. Yerin toprağı, cismin (bedenin) aslı ve vatanıdır. Ruh gurbettedir, cisim vatanındadır. O halde garip, mahzun ve vatanından uzak olan ruha merhamet et.”
Mevlâna Celâleddin-i Rumi Hazretleri (Kuddise Sirruhu) Mesnevi isimli eserinin ilk beyitlerinde de şöyle buyuruyor:
Neyden maksat arif olan insandır,. Ruhani alemden ayrılıp, dünyada bulunmasından şikayet etmektedir
TÜRKİYE’NİN GERÇEK SAVAŞI
TÜRKİYE’NİN GERÇEK SAVAŞI
Sevgili okurlarım,
Bugün sizlerle, Türkiye'nin en büyük savaşı olarak gördüğüm cehaletle mücadeleyi konuşmak istiyorum. Gözlerimizin önünde cereyan eden, ancak sahiplenmekten kaçındığımız bir gerçeklikle yüzleşmek zorundayız.
Hazırsanız
Gerçek Bal İle Manevi Bal Yemeye Gidiyoruz ...
Bal Tefsiri
Bal tefsirini sen mi okuyacaksın? Sen güzel okuyorsun. Almayan alsın. Tesbihi İmam-ı Azam, Sevgi Sırrı, Virdi Kübra; bunların hepsini aldınız. Burada İmam-ı Azam’ın tesbihini ezberleyin dedim. Çoğu ezberledi. Elhamdülillah.
Bunları da, Kenz-ül Arş duasıdır. Onu da hadisten yazdık. Kitaptan yazdık. Onu almayan, bilmeyen alsın. Bu
Ellerimizin Büyük Boşluğu
youtu.be/i4IQ_EWCf2Y
Burası dünya ve biz artık çok sıkıldık.
Alıp başımızı sana gelmek istiyoruz
Sana gelmek, orada kalmak istiyoruz
Çok unuttuk hatırlamak istiyoruz
Başımızın okşanmasını, gözyaşımızın silinmesini, kolumuza girilmesini istiyoruz
Yağmurunu ve meleklerini yeniden istiyoruz
Rüzgârın sesini, ırmağın sesini,
Dağların dağ,