241122
Sevgilim ben şimdi büyük bir kentte seni düşünmekteyim
Elimde uçuk mavi bir kalem, cebimde iki paket sigara
Hayatımız geçiyor gözlerimin önünden
Çıkıp gitmelerimiz, su içmelerimiz, öpüştüklerimiz
"Ağlarım aklıma geldikçe gülüştüklerimiz" Çiçekler, çiçekler, su verdim bu sabah çiçeklere O gülün yüzü gülmüyor sensiz
O
Belki haklı, belki zeka bir düşüştür. Her şeyi anlayan kimsenin delirebileceği doğrudur. Keşke hiç düşünmeye başlamasaydım! Boş ver! Şimdi çok geç, gitmekte olan trenden artık atlayamam. Sonuna dek gitmek, biraz daha dayanmak gerekir. Büyük balığı yakalamak üzere olduğumu duyumsuyorum. Beeen, bunu on yıl önce söylemiştim. Adam sen de! Hiç değilse vicdanımı hiçbir zaman satmadım. Kendimle barışığım ve bunun bedeli yoktur. Başkaları ödül kazanmak için kaygan direğe tırmanadursunlar, ben sadece ölü fareler bulma pahasına da olsa ayak değmemiş mağaraların dibine inmeyi yeğliyorum. Sonunda kuşkusuz en önemlisi nereye gittiğini bilmemektir, yoksa her şey öylesine sıkıcı, öylesine yorucu olur ki... Yoo, gerçekten, yaşamını krom kaplı ve güzelce yağlanmış bir işyeri koltuğuna oturtmak, yalnızca daha önce yapılmışı yapmak, yalnızca okların gösterdiği yönde düşünmek, zamanı düşlerine yasaklar koyarak geçirmek ve usun daha önce arşınladığı yollardan geçmek bana göre değil. Ben, her gece yatağımda yaşamımı ortaya koyuyorum. Belki bir sabah yeryüzüne çıkamayacağım... Sağlık olsun! Çok kazanmak için büyük oynamak gerekir!
"Kim bilir belki güneş doğunca bu işkence de biter" diyordu.."Ah bir sabah olsa, bu uğursuz gece, hayal, hakikat, kendinden gelen her şeyi beraberinde alıp götürse, ben yine iki ile ikinin dört ettiği dünyada kendimi bulsam ... "
___
Sayfa 44 - Abdullah Efendi nin RüyalarıKitabı okudu
Allahım, ben ne yaptım! Bu güne kadar söylediğim her sözü geri alıyorum. Konuşmayı da bir unutabilsem. Yeni bir dünya var, anlıyor musun Olric? Her şeyi geride bırakmak gerekiyor. Bir sabah kalkacaksın, arkana bakmadan... Hürriyet kötü bir kavram Olric. Öyle, anlattıkları gibi özlenecek bir ortam değil. Bu hürriyet, kulağıma kötü şeyler fısıldıyor Olric.
Ben her sabah umutsuzca uyanmaya alışkınım.
Sayfa 195 - Yapı Kredi Yayınları, 1. Baskı, Ekim 2022.Kitabı okudu
Ben artık oluruna bıraktım bazı şeyleri.
Çünkü bazen ne yaparsan yap istediğin gibi yürümüyor her şey.
Her sabah aynı duyguyla uyanıp gün boyu aynı boşlukta savrulmak istemiyorum artık.
Belki yeterince savaşmadın diyecek bazıları ya da gerçekten isteseydin pes etmezdin diyecekler.
Ama kimsenin benim içimdeki yorgunluktan, kırgınlıktan haberi olmayacak.
Ben ki dört duvar arasında yaşarım
Küçük bir sokaktan geçerim her sabah
Gökyüzü maviyse mutlu
Bulutluysa tedirgin içe dönük
Sayfa 110Kitabı okudu
Kadın...
Umutlarım korkularımdan fazla benim... En olmadı, rujumu sürer; savaşa giderim... Korktuğum her şeyi yener geri gelirim... Ekmeğimi belki bir insan verir, ama ben aslında yaradandan aldığımı bilirim... Çalıştığım için benim olana, başkası göz dikerse üstüne basıp geçerim... Su gibiyim... Boğacak kadar güçlü, sevecek kadar derinim... Önüme çıkanı yoluma katar, ben devam ederim.. Bazı kadınlar ateşten korkar, bazıları ise ateş olup yakar... Bazı kadınlar ise su olur ve gittiği yolu tertemiz yapar... Ben arkadan gelenleri düşündüğüm için, kendi yolumu temizlerim. Farklı olduğum için eleştirenleri, sıradanlığımla ezerim. Her şey ya da herkes olamayacağımdan, sadece ben olmayı kendime görev bilirim. Sahte bir sen olacağıma, dürüst bir ben olmayı tercih ederim. İhtiyacım olduğu söylenen kahramanı sulu götürür susuz getiririm. En büyük kahramanıma ise her sabah aynada göz kırpmayı borç bilirim. Kim benden giderse gitsin, ben kendimi terketmeyeceğim. Hiç bahis oynamam aslında ama kendim üzerine her iddiaya girerim. Çünkü ben kaybettikleriyle bile her zaman kazandığına inanan; aynı sizin gibi, kadının “dibi”yim.
Burada, mutlulukla huzurla yaşamak istiyorum.
Kendim olmaktan, nasılsam öyle olmaktan korkmadan.
Nasıl yaşamayı seçtiysem öyle.
Hangi dildeysem, dindeysem, fikirdeysem onunla.
"Ben her gün kendimi henüz el değmemiş, ancak ertesi sabah başlayacak olan hayatımın eşiğinde sayarken, hayatımın aslında başlamış olduğu, daha da önemlisi, bundan sonraki kısmının, öncekinden pek farklı olmayacağıydı."
