Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.7
Benim düşüncelerim ve kitabın alıntılarla özeti ne?
Bana kalırsa kitap güzel, gayet anlaşılır ve net ama kitaptaki bilgilerin işe yarayıp yaramadığını milyoner olunca görebilirim. Bakalım zaman gösterecek.
Kitabın özeti (kesinlikle spoiler var):
Yazarın internet sitesi ne?
noahkagan.com
Yazarın YouTube kanalı ne?
youtube.com/@noahkagan?si=1...
Yazarın sahip olduğu
224 syf.
·
Not rated
Her kalp atışının bir hikayesi vardı.
Bestegül her sabah yaptığı gibi, o sabah da okula gitmek için evden ayrıldığında, kaderinin on üç diğer insanla birleşeceğini henüz bilmiyordu. O sabah metroya bindi ve son durağa kadar seyahat etti fakat son duraktan çıkamadı. Onunla beraber diğer on üç kişide metro istasyonunda mahsur kaldı ve o an ortak hikâyelerinin ilk kalp atışı kulakları sağır etmeye başladı.
Enkaz altında mücadele etmeleri gereken şeyler vardı.
Açlık, susuzluk, özlem, keder, hüzün, ölüm...
Kalpleri korkuyla çarparken ansızın aralarından biri öldü ve diğerleri de ilginç sebeplerle onu bir bir takip etti. Tüm bu ölümler kalplerinde ve beyinlerinde derin izler bırakırken, yapabildikleri tek şey enkaz altından kurtarılmayı beklemek oldu.
Şimdi birimiz buradan çıkacak, kurtulacak. Çekildiğimiz fotoğrafları alıp bir çerçeveye koyacak, çerçeveyi bir duvara asacak, geçip karşısına bizi izleyecek. Zaman o anda donacak. Şimdi birimiz sağ kalacak ama solu ölmüş olacak. Birimiz, birimizin duvarına asılmış bir çerçevenin içinde yaşlanacağız. Birimiz için şarkı bitecek, fakat her ikimiz de dans etmeyi bırakacağız.
Anlıyor musun?
Anlamıyorsun.
Çünkü beni duymayı bıraktın.
Zaten, ben de konuşmayı...
Tek kelimeyle EFSANE bir kitap!!
Öncelikle okuduğum ilk Grange kitabıydı o yüzden bu kadar heyecan normal mi bilmiyorum ama kesinlikle en iyi polisiye-gerilim kitaplarım içinde ilk üçe girer. Başlarda içine girmekte çok zorlandım çünkü bana ilk 150 sayfada falan verilen bilgilerin ne işime yarayacağını anlamamıştım. Bu durum elimden bırakmama sebep olan kitaplardan değildi kesinlikle, merakla devam ettim. Kitabın yarısından sonra inanılmaz bir gerilim ve heyecan beni tamamen içine aldı ve dün sabah dörde kadar okudum en sonunda pes edip son yüz sayfa kala bıraktım. İyi ki o son sayfaları yeni bir güne saklamışım. Tüm olayın seyri öyle bir noktaya evrildi ki nefesimi tutarak, karakterlerle birlikte korkarak, gözlerimi satırlardan bir saniye bile ayırmadan okudum her sayfayı. Kafamda kurduğum kötü bir son vardı çünkü mantıklı olan buydu ya da bunun biraz daha iyileştirilmiş versiyonu evet tam da öyle oldu diyecekken hala beni bekleyen sayfaları görünce pusuya düştüğümü anladım. Belki ben yazarın kalemiyle yeni tanıştığım için belki de normal bir olay örgüsü beklediğim için bilemiyorum sonunu asla tahmin edemedim. Beni resmen tokatladı, öyle bir şok yaşadım neler olacağını anladığımda. Muhteşem bir kitaptı. Bir katilin ruhuna bu kadar yaklaştıracak başka bir şey okuduğumu sanmıyorum. Verilen her detay tüyler ürpertici ama hayranlık vericiydi. Yazarın okuduğum ilk kitabı evet ama asla son olmayacak.
Fırsat varken tadını çıkaralım Molly. Yarın ne olacağı hiç bilinmez...
~~~Neredeyiz?
Nerede miyiz? Buradayız ya işte, her zaman olduğu muz yerde -her birimiz doğduğumuz andan ölünceye kadar- kendi "burada"mızın içindeyiz~~~
Paul Auster'ın son romanı "Baumgartner" yazar ve yakında emekli olacak felsefe profesörü Baumgartner'ın hayatını ve eşi Anna'ya duyduğu derin ve sonsuz sevgiyi
‘Sırlarımı söyledim dağlara dumanlara. Ben yazarken ağladım,okurken sende ağla. . . ‘
Böyle başlamış kitaba Sevgili @serminyasarofficial .
19 öyküden oluşuyor kitap. Her biri öyle güzel işlenmiş ki kalemine her seferinde hayran kalmamak mümkün değil.
Okurken ‘neler var be hayatta dedirtti.’ En sevdiğim hikayede “Hiç” oldu. Birde Fehime hala’nın çocuk yaşta kaçırılırken geride bıraktığı ayakkabısının tekini,döndüğünde baba evinin duvarında asılı halde görmesiyle hem kendini bulup,hem kendini kaybetmesiyle beni de mahvetti. Yüreğimi parça parça etti.
Son olarak da kitabın sonu Şermin Yaşar’ın rahmetli eşine hitaben yazdığı ‘Geçtiğimiz Kırk Gün’ hikayesi ile bitiriyor. Sizede o hikayeden kısa bir alıntı bırakıyorum.
Keyifli Okumalar
“… geçtiğimiz kırk gün,her gün bana aynı yaşanı söylediler. Dediler ki sevdiğin ölünce kırk mum yanar,her gün biri söner. Kırkıncı gün hepsi söner,biri bekler. O tek mum enediyen yanar,acını o tek mum tutar. Ben buna inandım. Hayalimde otuz dokuz mum söndürdüm her gece üfleyerek,içimde ki cılız nefeslerle. Göğsümde kü sızı hafifler,kalbim tekrar toplanır,ciğerime derin bir nefes girer diye kırk gün bekledim. Sabah uyandım,kendimi yokladım. Öğlen tekrar baktım. Kırkıncı ikindiyi beklerken,kırkikindi yağmurları boşandı gözlerimden. Gecesini bekledim ve de gece yarısını. Hiçbir şey olmadı. Yalanınız batsın dedim. İçimde tek mum kalacaktı hani; peki bu ne,bu yürekte ki bin dönümlük orman yangını?”
102 syf.
10/10 puan verdi
Esselâmu aleyküm ve rahmetu’llâhi ve berekâtûhû..
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
Bu kitabı bi zamanlar öyle çok okumak istedim ki. Çıktığı yıllar instagram da elden ele gezerdi herkeste görürdüm de bi alıp okuyamadım. Sitede okumuş olanların sayılarının azlığına bakıp aldanmayın, 1k kullanmayan çok insan var kullananlara
Denton Welch’in kalemiyle geçen yıl ‘Bulutun İçinden Bir Ses’ (A Voice Through a Cloud,1950) adlı otobiyografik eseriyle tanışmıştım. Bir bisiklet kazası sonrası kısmi felç olan Welch’in yaşadığı acılı iyileşme sürecini anlattığı eseri beni çok etkilemişti. Hastane yatağında o derin acılara katlanmak için gözlerini kapatıp düşlere dalmış ve o
"GİTTİĞİM HER YERDE ÇİÇEK AÇACAĞIM"
"Öyle geceler var ki sabaha çıkamayacağını düşünüyorsun. Yarın olmayacak, bu gece bitmeyecek, acı hiç dinmeyecek gibi hissediyorsun. Sonra sabah oluyor, hayat bir şekilde yine devam ediyor. Güneş doğuyor. Sonra geçiyor. Her şey gibi, her şey kadar. Bu can yoksa da hep böyle
Sen Ne Yaptın Nastyenka?...Sana Ne Oldu Vasya?
Beyaz Geceler içimde gerçekten bir iz bırakıp derinden etkiledi. Kitap dört bölümden oluşmaktadır. Özellikle ilk bölüm olan ve kitaba ismini veren Beyaz Geceler hikayesini çok beğendim ve olay kahramanı Hayalperest adına çok üzüldüm. Bana biraz Kadir İnanır'ın "Selvi Boylum Al Yazmalım" filmini hatırlattı. Hatta Hayalperest'in
Seni sevmiyor. Sevseydi sen kitap okurken sırtını çevirip uyumazdı.
Bitti.
Sanki kitap değil de hayat bitmiş,
Çevirdiklerim sayfa değil de hayatın günleriymiş gibi...
Gitti.
Giderken beni bıraktı geride. En son Martin'in ardından böyle bakakalmıştım. Oysa ne diyordu rahmetli Erdal Tosun, "Vedalaşmak asıl kalana değil, gidene koyar." Öyle olmadı işte. En çok bana koydu bu gidişler. Varlıklarından
