Ruhum Gel
Bizim içimiz sonsuz alemlerle doludur.
Bunu en iyi kim anlar aşık olan anlar.
Bir kişi aşık olduğu vakit bu vücudun aslında çok küçük bir şey olduğunu ve içindeki devasa alemleri zoraki taşıdığını ancak taşıyabildiğini anlar.
Asıl büyük alem insanın gönlüdür.
O Allah'a dosttur. Allah'a dost olduğu için kuluna dosttur.
Allah'a
Önceden sevginin her şeyi halledebileceğini düşünürdüm. Daha sonra anladım ki kişisel sınırlara saygı göstermeyen, hata ve öğrenme payı tanımayan, ötekinin fikir ve hayallerine alan açılmayan hiçbir ilişki sevgiyle kurtulamaz. Ne aile ne aşk ne dostluk.. Her şeyin başı saygı, her şeyin başı çaba.
İlginç bir soru diyor ki; insan en çok neyin yabancısıdır? Cevap sanki daha ilginç.
İnsan en çok kendisinin yabancısıdır.
Bir kitapta okumuştum: meczup dönüp dönüp etrafına bakıyor ve soruyor. Beni gören oldu mu?
Hani Orhan Baba diyor ya; hatasız kul olmaz hatamla sev beni. Dermansız dert olmaz dermana sal beni. Burası tam konuyla alakalı, kaybettim kendimi ne olur bul beni.
Demek ki insan kendisini kaybedebiliyor ve kendisini kaybettiğinde dışarıdan birisinin onun bulmasını istiyor.
Bir defasında şöyle söyleyivermiştim. İnsanın keşfi ancak insanla olur. Kendimize, kendimizi keşfettirecek insanlar bulalım. Peki bugün bu modern zamanlarda bu mümkün mü?
Herşeyin hızlandığı dönemde kimsenin buna vakti yok gibi..
Hani Yunus Emre'nin hazretlerinin buyurduğu; bir ben var bende benden içeri.
Kendimizin, kendimize ayıracak vaktimiz yokken bir başkası bize nasıl vakit ayırsın ki ? Bunu bulmanın bir çözümü şurada gizli: Aşk ehline alemde dil_ârâ_mı bulunmaz. Mecnun isen ey dil, sana Leyla mı bulunmaz. Harc etme nefesini feryadı çemende
Ey bülbülü nâlân sana bir gül_î dilârâ mı bulunmaz.
O zaman her şeyin başı da ortası da sonu da Aşk.
Sen geldin Aşk nasip oldu
Nerde başlasam seni anlatmaya,
Varlığından mı yokluğundan mı?
Hangisi daha çok beni var etti?
Hangisi daha çok beni yok etti?
Eyy sevgili,
Her şey sana çıkıyor,
Yeni baştan olmak mı bu?
Yanıp kül olmak mı?
Yeni Diyalektik
_Tanrı, ilk ateisttir. Ateistler
_Tanrı, ilk masondur. Masonlar
_Orospu çocuğu. Marques de Sade
_Herkesin tanrısı kendine benzer. Yamyamların tanrısı bir yamyam; savaşçıların tanrısı bir savaşçı; hırsızların tanrısı hırsız; aşıklarınki de aşk tanrısı olacaktır. Ralph Emerson
_Trakyalılara göre tanrı, sarışın ve mavi gözlüdür. Öküzlerin elleri
Her işin başı ‘’Bismillah’’ iken
Namazda önce ‘’Subhaneke’’ çünkü aşk.
Rahmanın kendi adının
önüne koyduğu varoluş,
varlık,
elbet bir sebebi vardı bu oluşun,
sebepsiz sonuç yaratmadı,
ışıksız karanlık,
kendi sırrının sahibi bunca şeyin hepsini yoktan var etti
alemlerin Rabb'i alemde bilindik kıldı ismini
hissettiğimiz her şey aslında onun kendisiydi
hissettirir ansızın,
ansızın hiç hesapta yokken
aşktı adı;
kâinatın sahibi "Ey aşk!” diye ruhumuza fısıldadı
kendi sıfatından önce sevgi ile temizledi her yanı
sonra zikrettirdi adını,
Subhaneke…
sahi ne değmişti ki yüreğine?
neye karşı direnememişti
topraktan üryan kamçılıyor bedeni
ruhu saran esrarın rengi çıkıyor ortaya
puslu değil, genzi titreten apaçık kokusuyla...