Allah tacir mi hesap tutsun? Niye baksın günahın sevabından fazla mı diye,elinde terazi mi tutar? Buysa oruç tutmana sebep tutma! Buysa sana secde ettiren etme!
Takvada sahtekar olacağına, günahında samimi ol daha iyi.
Sanırım yine spam falan yedi hesap hemen hemen 4000 kişi takip ediyorken 74 görünme nedir ya yaa afff
İnsan kendi kendini yetiştirip de ekmeğini kimseye borçlu olmadı mı, hiç kimseye de hesap vermek zorunda değildir.
Vicdan ahlaki ancak bebeklikten itibaren gözlemleyen bilinci besleyerek,kişinin kendine hesap vermesinin gelişimiyle oluşabilecek bir erdemdir.
Şunları,şunları yanlış yaptık..Aklımızla çözmeye çalışıyoruz..Gördüklerimiz hep hesap meselesi..
Yanlışlarımızı duygularla bulmaya çalışıyoruz..Gördüklerimiz hep adam meselesi.
Sayfa 17 - Adam YayınlarıKitabı okuyor
Dış tanıklığa önem veren kültür korku temelli...
İç tanıklığa önem veren kültür ise bir işi yaparken kişi önce kendi özüne ,vicdanına hesap verir.
Sayfa 32Kitabı okuyor
Aşk, sevginin cünûn hâli olarak tarif edilir. Cünûn, aklın
zâyi olmasıdır. İnsan aşk halindeyken hesap yapamaz olur. Akıl doğası itibarıyla hesap yapar, kendini korur, muhafaza eder;ama aşk gelince insan hesap yapamaz olur. Bu aşk hâli, özellikle insanlarda karşı cinse duyulan temayül şeklinde ortaya çıkıyor m. Bu temayülün içerisinde aynı zamanda dürtüsel duygular da var. Çoğu insan bu fiziksel dürtüyle, içgüdüyle kalbi olan aşkı birbirine karıştırır. Karşı cinse duyulan aşk, kalbin tattıği ve en üst merhalede olan aşk hâli değildir. Dünyada birtakım zevkler vardir, bu zevkler bütün insanlara bahşedilmiştir; çünkü biz hayatı zevkle yaşarız. Aksi hâlde hayat, yaşanılacak bir macera olmaktan çıkardı. Mesela güzel bir yemek karşısında mutlu oluruz, lezzetle yediğimizde ondan zevk alırız. Bu, Allah'in verdiği bir nimettir. Dünyevi zevklerin en üst kademesinde karşı cinse duyulan eğilim vardır. Bunun da üstünde kalbin tattığı haz vardır.
Sayfa 116Kitabı okuyor
Çöl, evsiz ve duvarsız mekân; çöl, akıl ve hesap dışı za- man... Çöl, susuzluğun ve fırtınaların savruk karargâhı; çöl, yıldızlar altında hüzünlü gecelerin ahı... Çöl, kum zerrele- rinden örülen yatak; ve çöl, birbirine karışan siyah ile ak...
Sayfa 105 - KapıKitabı okudu
Öner ve Yücel Davası: 31 Mart 1947'de Atsız, Zeki Velidî ve arkadaşlarının beraatıyla sonuçlanan Irkçılık-Turancılık Davası'nın yankıları 1947 yılında başlayan Öner ve Yücel Davası ile devam etmiştir. Dava, 29 Ocak 1947'de İçişleri Bakanı Şükrü Sökmensüer'in TBMM'deki bir konuşması ve Fevzi Çakmak'ın 05 Şubat
Hareketlerimden kimseye hesap vermeye mecbur görünmeyerek yaşadığım hayat herhalde onlara şeref vermiyordu.
Sayfa 160 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
"Din günü” ahiretteki hesap günüdür, ceza günüdür, karşılık günüdür.
Sizi boş yere bir oyun ve eğlence olarak yarattığımızı ve bize döndürülüp hesap vermeyeceğinizi mi sandınız?(23/mü'minûn,115)
Sayfa 133Kitabı okuyor
Bir kimseye hiçbir hesap verme külfetine katlanmadan dilediğini yapmak imkânını veren monarşide sürekli bir denge kurulabilir mi? Bu kadar gücü kuvveti dünyanın en aklı başında adamına verseniz, o bile sapıtır.
Yahu hesap açalı bir saat bile olmadı, demin bir kız tarafından tacize uğradım.. Burası böyle bir yer mii??
Onlar sıkça güler. Ortada hiçbir şey yokken bile kahkaha savurup dururlardı. Gülümsemek, gençler için nefes alıp vermek kadar kolaydır. Bu tür bir alışkanlık ne zaman başlamıştır acaba? Gülmezsen zarardasın aslında. Gülünecek en ufak şeyleri bile gözden kaçırma sakın! Bu haz düşkünü oldukları, en küçük kahkahayı bile esirgerlerse hesap sorulacakları korkusu duydukları anlamına gelmez mi? Tüm bunların en üzücü yanı, hiçbirinin içtenlikle gülmemesidir. Kahkahaya boğulmuşken bile nasıl göründüklerine kafayı takarlar.
Onlar ayrıca insanları sıklıkla güldürürler. Kendilerini rencide edecek noktaya gelmek pahasına olsa bile insanları güldürmek istemeleri size şaşırtıcı gelmemeli. Bu, nihilizmin başka bir örneği olsa gerek. Eğer kalplerinin derinliklerine bakarsanız orada nasıl bir his duyduklarını tahmin edebilirsiniz herhalde. Bir fedakârlık ruhu. Biraz savsak olan, "işte bu" diyeceği bir hedefi bulunmayan bir fedakarlık ruhu. Arada sırada geçmişteki ahlak anlayışına göre bile etkileyici bir hikâye olarak adlandırılabilecek, takdire şayan davranışlarda bulunmaları, hep bu gizli ruhları sayesindedir.
Sayfa 23Kitabı okuyor
