İsrail Filistin’de işgalci bir güçtür. Tıpkı Kürdistan’da bulunan diğer dört devlet gibi Kudüs insanlığın ortak değeridir. Tıpkı Amed surları, Hasankeyf (heskif) gibi İsrail ve Filistin toprakları Kardeşçe yaşamak için her türlü imkana sahiptir. Tıpkı Kürdistan ve Türkiye gibi. FAKAT gel gör ki Kürdistan 100 yıldır hergün bombalanırken ses çıkarmayıp savaştan beslenen münafık kesim, Bu gün Filistin için sokaklara dökülerek yine savaştan besleniyor.
Şînahî me, ez kulîlk im, kesk û sor û zer im Xwezayê bedew im, Ararat û Zagros im Ez Serhed û Behdînan, Dersîm û Botan im Kaniya jînê me, gola ûrmiyê û Wan im Ez Avaşîn û Mûnzûr, Dicle û Firat im Ez Nemrûd im heskîf im, ez Mem û Zîn im Ji bo mirovahiyê ser çiyayê Cûdî lîmal im #Serhado
Reklam
Şêx û melayên jî Navê me venexwend Em man bin ava Heskîfê de Em man destê zarokên cil gemar de
Zaka Kaya
Zaka Kaya
Heskîf (Hasankeyf)
"Geçmişi yok etmeden geleceği hazırlamak da bir ülkeyi çirkinleştirmeden geliştirmek de mümkündür." Weiss Raporu
Hê dîlberê gerdengazê Lêvşêrînê awirbazê Ev bejna ta spîdaran Spîdara li Heskîfê Hê dîlberê hê segbavê Te'z gêj kirim û avêt avê Ez Siyabendê sing di dilê Ramûsanek b'rihê min e Hiş û aqil çû wê dinê Ketim bextê evîndilê Hê dîlberê ez bigorî Carkê av bide ser vî dilî :)
Heskîf li ber avê çû. Hasankeyf’i sel aldı..
Reklam
Medreseyên Kurdistanê yên navdar
Medresa Sitrabasê Diyarbekir Medreseya Sor Cizîra Botan Bazîdê Bedlîsê; Îxlasiye, Katibiye, Şukriye, Şerefiye û Şemsiye Hîzanê Miksê Bêdarê Findika Botan Axtepeyê Norşînê Hawêlê Heskîfê Medresa Amêdiyê û bi sedan medreseyên wisa yên din
Hüseyin Demirer(HISÊNÊ EMÎN)
HÜSEYİNDEMİRER (HISÊNÊ EMÎN, 1919-1983) Qubîn’in(Beşiri) Gêdûk köyünde doğdu. İlk ve ortaöğrenimini Heskif ve Diyarbekir’de tamamladı. 1925 ŞeyhSaid isyanı ve 1939 İskan Kanunu nedeniyle ailesiyle birlikte zorunlu göçe tabi tutuldu. 1951’de ata topraklarına geri döndü. Çiftçilik ve ticaret dışında;resim, fotoğraf ve edebiyatla uğraştı. Yakın dostu Cegerxwîn’in etkisiyle şiire ağırlık verdi. “Hawar” dergisinde yazdı.1960 askeri darbesinde yine zorunlu olarak Ankara’ya göçetti. Altı çocuk babası olan Ramanlı Hüseyin, vefatına kadar yaşamını Ankara’da sürdürdü. Eserleri HA WER DELAL EMÎNÊ PERÎXANÊ’NİN HAYATI