Hevin
@hevinikov
“Dünya nasıl olması gerekiyorsa, öyle.
Kendi kendini kurtaramayanı hiç kimse kurtaramaz.”
Tezer özlü - Yaşamın Ucuna Yolculuk
İstanbul
İstanbul
14 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
"Uyuyabilmeyi deniyorum. Garip bir acı, inanılmaz boyutlara ulaşıyor bu alacakaranlıkta. Sanki ayrılamayacağım bir duygu var, ayrılamayacağım bir insan var. Geçmişte, şimdi gelecekte. Ya da böylesi bir duygunun yolculuğunda mıyım. Tüm varoluşumda sürüklediğim bu duygunun."
Sayfa 43Kitabı okudu
"Dünya nasıl olması gerekiyorsa, öyle. Kendi kendini kurtaramayanı hiç kimse kurtaramaz."
Sayfa 49Kitabı okudu
“Öfke içinde büyüyoruz. Oturduğumuz
semte, sokağa, odalara, eşyalara, kış
aylarında güçlükle ısıttığımız, eskimiş,
ortası çukur pamuk yataklara öfke
duyarak büyüyoruz. Yaşam yalnızca
sokaklarda. Bir canlılık var sokaklarda.
Güzel olan, gerçek olan, kentin insanları,
kalabalık, dış dünya. Dış dünyanın
insanın kulaklarına varan uğultusu.
Diğer ülkeleri aşan, batıda bir okyanusa, doğuda bir başka okyanusa varan uğultu.”
Sayfa 23Kitabı okudu
“Kimse düşünmüyor insan varoluşunun ne çok benzerlikler gösterdiğini. Kader demek istemem. Ne çok benzerlikler! Özlem! Acı! Öteki şeyleri anmak istemem.”
Sayfa 109
“Bazen sevinince annem gibi,
Rengarenk reçeller dizerim kalbimin raflarına.”
Sayfa 24
“Hayattan söz edilirdi,
Zor denirdi,
Ve ardından susulurdu mutlaka.”
Sayfa 27
“Kime ne "de-da"ları ayırmasam?
Noktalarda durmasam,
Bir ünleme koşsam yalnızca,
Sonu uçmak olan bir çığlığa.”
Sayfa 58
"Tehlikeli sayılmam artık.
Kalbimi kalın bir kitabın arasında kuruttum"
Sayfa 66