Tanrım, çayı demledim...
Daha önce hiç bu kadar ölmemiştim.
yarasa'nın 21 şiiri
ölüm rengine bürünmüş
bir ahmet erhan portresi gibi
dolaştım kendi kıyılarımda
yalnızlığı çileden çıkaracak kadar yalnızdım
elimi düğümlediğim ayağımla
bir çağdaş ve müslim olarak
kendime sığındım
yenilgim de bu kadardı
Müstakil bir evim olsun
ve küçük bir bahçem...
Eski bir radyom,
bir de kanepem...
Bahçemde erik ağacım
ve yanında kiraz,
Kırmızı güllerimin yanında,
papatyalardan da biraz...
Minik bir köpek
ve sevimli bir kedi,
Onların vefası
ve toprağın bereketi...
Ve çayı beraber yudumlayabileceğim,
elimi hiç bırakmayacak,
bir de can yoldașı...
Sonrası can sağlığı,
hayırlısı...
Can Yücel
Günaydın
Okumaya vaktim hiç olmadı, ama hiçbir şey beni sevdiğim bir romanı bitirmekten alıkoyamadı. Okuma vakti her zaman çalınmış bir vakittir. Tıpkı sevme vakti gibi.
Roman Gibi. (Fotoğraf Bartın Çayı- fotoğraf makinesiyle çektim. Manzarası muhteşem görmelisiniz )
Günaydın. Hayatımızın değişmesi üzerine çok düşünürüz bazen. Hayli çok. Hakikat ise değişmeyeceğini doğrular, çoğunlukla: “'Hayatımız değişecek ama sanki hiçbir şey olmamış gibi davranıyorlar.' 'Hayatınız değişmeyecek,' dedi Mike, biraz tahammülsüz. 'Belki planlarınız değişir ama hayatınız değişmeyecek.'" Olacak
Karanlıkta bıraktın beni.
Issız bir karanlıkta. Hani yanımda olacaktın. Yine olmadın. Yine ben düşerken tutamadın. Her düşüşümde yanımda olacaktın düşmeme izin vermeyecektin. Hepsi yalanmış, her dediğin yalan. sen yalanmışsın. En çok da sen yalanmışsın. Hep sen. "Severken vazgeçmiş insanı, hiçbir şeyle korkutamazsınız." Korkuları yenme zamanı sen gittikten sonra başladı. Zamanı gelmişti rüyadan uyanmanın.
Gözlerinin içine baktıkça huzur kaplardı yüreğim hiç olmadığı kadar. İlk defa bir çift göz bebeğinde kaybolmaya kapılmıştı kalbim. O kadar güzel bir kayboluştu ki o, bulunmak istemezdim.
Zaman su gibi geçti seninle iken. Sensiz ağır ağır işledi saatler. Bu kalbime ilk defa bir itirafta bulunabilmiştim. İlk defa. Daha da geçemem, başka bir şeye ikna olmaz kalbim.
Şuan kapıyı çarpıp gelsen, "selamun aleyküm"diyerek bir giris yapsan, napıyon gundi desen, içimden sana kafa atmak geldi desen ve tabi teşebbüste bile bulunmasan, bir bozuk plak gibi oflasan ve ben oflamandan ürksem, sana her çay verişimde o ilk içtiğin çayı hatırlasan ve içmekte tereddütle kaldığını bana belli edip beni sinir etsen, yine mutlu olurdum.Sen beni her zaman bir şekilde mutlu edebilirdin. Ve bunun yanında da mutsuz da edebilirdin. Ama mutsuz olmayı da sevebilirdim. Seninle iken sevebilirdim mutsuz olmayı..
0310211055
Köprü ve otoyollara zam
Neyse ki arabam yok.
Suyun altına girip yıkanacağım
Zam musluğu açılmadan evvel.
Kirlerimden arınıp iyice
Memlekette daha sağlıklı yaşadığımı hisseceğim
Kahvede çayın tanesi hala on lira
Ekmekle aynı fiyata.
Ben her zaman dört bardak çay
İki ekmek yerdim.
Ekmeği yarım isteyemem çayı azaltmalıyım.
Senin kazandığını da