hcrn
@hicocan
1994
146 okur puanı
Temmuz 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Halkımızın üstünde öyle bir karanlık var ki, yırtılacak gibi değil.
Benim içimde yanan ateşi anlaman için evinde hiç kitap olmadığını düşün.
Okur Takip Önerileri
İnsanlar, görmeden sevmeyi unutuyorlardı.
Benim de bir benzerim vardı o insanların arasında. Kalabalıkta bir başına yürüyen benzerim, boynuna ince bir fular sarıyordu. Aynaya ters düşen görüntü kadar beni yansıtıyordu. Ben erkektim, o kadındı. Ben tedirgindim, o sakindi. Ben çirkindim, o güzeldi. Ben kötüydüm, o iyiydi.
Tanrı doğayı yaratıp yeri göğü var ettiğinde, buna karşı Şeytan da insanı sahiplenmiş, onu bilgi ağacının meyvesiyle beslemişti. Bilgi edinen insan, diğer canlıların yapamadığını yaptı, varoluşunu bildi. Bildikçe varlığına hayran oldu. Kendisinden başka kimseyi sevmedi, Tanrı’yı bile. Tanrı’ya bağlılığı, ölümden sonraki yaşamı istemesindendi. Ölçü, kendi varlığıydı. Doğayı ezdi, canlıları öldürdü. Zamanı geldiğinde Tanrı’yı da öldürecekti. Dünyada kötülük bu yüzden çoğunluktaydı.
Annem, kentin akışına yetişemiyor, çok çalışmaktan yorgun düşüyordu. Çocukluğundan söz ederken, eskiden hayatın bu kadar hızlı değişmediğini söylüyordu. O zamanlar, diyordu, yenilikler yavaş gelirdi. Hayatımıza alıştıra alıştıra dâhil olurdu. Yenilikler bizi heyecanlandırır, ama şaşırtmazdı. Ertesi gün neyle karşılaşacağımızı bilirdik. Şimdi öyle mi? Yenilikler süratle geliyor, yine aynı süratle gidiyor. Eskimeye olanak bulamadan hayatımızdan siliniyor. Ardında ne iz ne anı bırakıyor. Biz bir yeniliğe ayak uyduramadan, yerini bir diğeri alıyor. Oysa insanın bir sınırı var. Kaplumbağadan hızlı yürür, tavşandan yavaş koşarız. Zihnimizin ve duygularımızın da sınırı var. Geleneklerin önünde gider, yeniliklerin ardında kalırız. Bu dengeyi zorlayan değişim, içimizdeki teraziyi kırıyor. Yeni, eskinin devamı olamıyor, çünkü eski yok. Her şey atığa dönüşüyor. Süreklilik unutuluyor. Bağlanmak, değerini yitiriyor.
Sen de gördün mü kayan yıldızları?”
“Evet.”
“Dilek tuttum.”
“Yıldız dileği gerçekleşir, merak etme.”
…düşünmekten kendimi alamıyordum: Milyarlarca yıllık akış içinde neden şimdi tam benim acı çektiğim zamandaydık?
Bu yaşamda insan en çok kendisinden korkar.
Bir kadının en büyük kötülüğü, daima sizden daha iyi olmasıdır.
İçinde acaba olan bütün cümleler karanlık.
