İnsan doğası gereği araftaydı. Yer ile gök arasında... Ölüm ile yaşam arasında... Aydınlık ve karanlık arasında...
112 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Yorgun argın yoluna devam etti, böyle hiçbir şey düşünmeden, yavaşça yükselerek her şeyi içine alan ve derinliklerde sadece sona yaklaştığını söyleyen o karanlık duygu ona iyi geliyordu.
Oysa maceranın gerçek bedeli tehlikeye atılabilmektir.
Piyonu olmayan bu oyunda şahlar bizdik ve kimin mat olacağı sonu meçhul bir bilinmeyendi.
Bazen bulmak için kaybolmak gerekiyor.
Büyük savaşlar büyük fedakarlıklar getirir.
Bazen aklını yitirirsin, bazense yeniden bulursun. Ama bulmanın tek sebebi bir daha kaybetmen içindir. Burası bir labirent. Çıkışın yok, kurtuluşun yok.
Ben kimdim? Kim olmuştum? Kime dönüşüyordum? Bu hayattaki amacım neydi, neden doğmuştum ve nasıl ölecektim?
Yaşam, nefesin kesilip kalbin atmayı bıraktığında değil; umudun tükendiğinde, hayallerin yok olduğunda sona eriyor.
Vücudum eskisinden daha güçlüydü, nefes alıyordum ama hayatta olmam, yaşadığım anlamına gelmiyordu.
"La grande aquila e morta! "
Büyük kartal öldü!
