Bazen; hayat yorar insanı...
Şarkılar yorar
Beklemek yorar
Özlemek yorar
Affetmek yorar
Hoş görmek yorar
Boş vermek bile yorar
Ve insan susar
Her şeye, herkese rağmen...
Elinden gelen tek şeyi yapar;
Bağıra bağıra susar.
Uyumadığım gecelerin sabahında,
Göz altlarımdan mor çocuklar doğardı.
Mor çocuklarıma ninni söylerdi sabah ezanları.
Fırtınada ters çevrilen şemsiyelere benzerdi,
Duaya açılan avuçlarım.
Avuçlarıma kar yağardı,
Kimi zaman tipi.
Kaç kere avuçlarımda mahsur kaldım.
Birkaç kış geçti Pollyanna,
Ben hep mahzun kaldım.