Puşkin'in topu topu 38 yıl süren ömrü, komploya çok benzeyen bir düelloyla son bulmadan 21 yıl öncesinden başlayıp 1 yıl öncesinde biten; aşk, tutku, özgürlük, doğa, tarih dolu 126 sayfalık bir serüvene çıkmış olmaktan şeref duyarım.
Rus ve Etiyopya aristokrasisine mensup aile bireyleri, Tsarskoye Selo'daki imrenilesi eğitim, Fransız yazarlar,
1. Kitap toplum sözleşmesinden ilk toplumlardan kölelikten en güçlünün hakkından egemen varlıktan ve mal mülkten bahseder. İnsan özgür doğar oysa her yerde zincire vurulmuştur ilk cümle böyle oldukça cezbedici bir cümle ve okuyucunun merakını arttırıyor.
En küçük toplum ailedir yapacağı ilk şey de kendine borçlu olduğu özeni göstermektir.En
#okudumbitti
Rüsumat
Kurtuluşun Hayalet Gemisi
1920 yılında Milli Mücadele'nin en şiddetli günlerinde ülkede mühimmat sıkıntısı yaşanıyordu. Mustafa Kemal, Sovyetler'i mühimmat yardımına ikna eder.
Istanbul Hükümeti'nin "Rüsumat 4" adlı gemisine Milli Hükümet adına el konulur. Rüsumat, Yüzbaşı Mahmut kaptanlığında mühimmatı almaya Batum Limanı'na doğru yol alır. Amaç mühimmatı aldıktan sonra Karadeniz'i geçip yardımları Anadolu'ya ulaştırmak.
Peki Rüsumat düşman gemilerine yakalanmadan bu görevini başarabilecek mi? Bu deniz cephesinde yaşananlar Kurtuluş Savaşı'nı nasıl etkileyecekti?
Okurken hem gurur duydum hem de gözlerim doldu. Biz bu vatanı gerçekten kolay kazanmadık bunu bir kez daha anladım.
Cumhuriyet'in 100. yılı anısına hazırlanmış bu eseri kesinlikle okumalısınız.
Steinbeck'in ilk dönem eserlerinden biri olan Cennet Çayır'ı, Battle Çiftliğine yerleşen Munroe ailesini ve Cennet Çayırı'nda yaşayan insanların öyküsünü konu alır.
Kiliseden kaçan yirmi Kızıldereliyi bulmak için kiliseyle hükümet işbirliği yapar ve "doğru yoldan sapan bu evlatları" bulmak için bir bölük asker görevlendirir. Askerler, Kızılderilileri ararken buldukları manzara karşısında şaşkınlıklarını gizleyemezler. Öyle bir vadi keşfetmişlerdir ki; üzerinde geyik sürüleri dolaşan yemyeşil kusursuz çayırlar, upuzun meşe ağaçları... Hayran kaldıkları bu vadiye "Cennet Çayırı" ismini verirler ve bir gün buraya yerleşme umuduyla oradan ayrılırlar.
Uzun zaman sonra vadiye yoksul, topraksız aileler yerleşmeye başlar. Zamanla da yirmi kadar çiftlik, bir dükkan, bir postane ve bir okul derken küçük bir yerleşim yeri haline gelir...
Eser bu çayırda yaşayan insanların hikayelerinden oluşur. Hem de ne hikayeler :) Ayrı ayrı olaylar gibi görünse de aslında hepsi birbiriyle bağlantılıdır. Akıcı ve hayrete düşüren bu hikâyelerin aslında her birinden ayrı bir kitap da çıkabilir. Yazarın Cennetin Doğusu kitabı tadında, güçlü bir kurguyla yazılmış, kesinlikle okunmaya değer bir kitap. Keyifle okudum, tavsiye ederim
"Meiji döneminin yeni karma kültürü içinde Japonlar'ın Batı uygarlığını gelişi güzel zorlama bir biçimde ithali, bir kurbağanın bir sığırı yutmaya çalışması gibidir ve acı sonuçlara gebedir."
Natsume Soseki'nin bu sözlerinden anlaşılacağı üzere yazarın içinde Batı tarafından asimile olma endişesi barınmaktadır.Sebebi ise 2.dünya savaşında atom bombası yemiş,tüm dengeleri altüst olmuş Japonya'nın,sanayileşmede dörtnala ilerleyen Batıya nazaran aşırı geri kalmışlığıdır.
Bir sebebide bence yönetimdekilerin sadece kendi çıkarlarını düşünüyor oluşu olabilir.Çünkü ana karakterin gittiği okuldaki öğretmenler,müdür,müdür yardımcısı ile bir devleti yöneten başarısız ve ikiyüzlü hükümet anlatılıyordu.Kitabı okurken yazarın alttan alttan hükümeti eleştirdiği fikrine kapıldım.İlgi çekici bir kitaptı.
Yaşar Kemal ile birlikte Adana'nın, Osmaniye'nin, Kahramanmaraş'ın köylerinde siz de geziyorsunuz. Yeri geliyor köylü oluyor, yeri geliyor ağa, jandarma, hükümet, eşkıya oluyorsunuz. Köylülerin sevinçleriyle neşelenip yaşadıkları çaresizlik karşısında kederleniyorsunuz. Sonra Yaşar Kemal şöyle teselli ediyor sizi:
"Hangi günü gördün akşam olmamış, hangi geceyi gördün sabaha varmamış?"
Kitabı okumuyor, yaşıyorsunuz.
