Adeta bir sitcom gibi...
Hüseyin Rahmi Gürpınar'ın okuduğum ilk kitabı Mürebbiye. Kitap ; Fransa' da fahişelik yapan bir kadının hayatını garantiye almak ve para kazanmak için Dersaadet' e Dehri Efendi'nin konağına çocuklara mürebbiyelik yapmaya gelişini anlatıyor. Evin erkekleri Matmazel Anjel ile birlikte olabilmek için adeta yarışa giriyor. Konaktaki bu koşuşturmaca
Eveeeeeeeet sonuna asla şaşırmadığım bir eserdi birazda komik bir bitiş olmuş açıkçası. Kitabın anlatımı fazlasıyla akıcı yabancı kelimeleri çoktu ama bu satırları süslemiş.
Paris’te yaşamını sürdüren ve ahlak dışı işlerle uğraşan Anjel ani bir kararla Mürebbiyelik yapmaya başlıyor Dehri Beyin evinde. Ailesi geniş olan Dehri Bey, kültürlü ahlak
•
Akıcı bir anlatımı olan sürükleyici, entrikanın bol olduğu bir kitaptı. Allah kimsenin başına böyle bir mürebbiye vermesin. Ben kadına saydırmaya başlamadan yorumuma geçeyim en iyisi
Dehri Efendi, emekli bir memurdur. Gelenek ve göreneklerine bağlı otoriter bir insandır. Maddi durumuda iyidir. Konağında kızı, iç güveysi damadı, okula giden genç oğlu, eşi öldükten sonra cariyesinden doğan iki küçük evladı, sorumsuz kardeşi, kahyasi, aşçısı ve hizmetçisi ile yaşar. Konağa huzur ve sükûnet hakimdir. Ta ki küçük çocuklarına Fransız yatılı mürebbiyeyi işe alana kadar. Fransız mürebbiye Anjel, hafif meşrep bir kadındır ve ülkesinde tutunamayıp İstanbul'a gelmiştir. Konağa yerleşen mürebbiye, evin üç erkeğini de tavlar. Bir süre üçünü de idare eder. Ama sonra her şey ortaya çıkar. Işte bundan sonra işler karışır. Ona aşık olan erkekler de kıskançlık peyda olur ve birbirlerine düşerler.
Anjel, şeytanın da kendisidir doğru ama erkeklerin hiç suçu yok mu?
Bence onlarda suçlu tek üzüntüm genç delikanlı içindi.
Yazık etti kendine yazık...
Neyse yine durduramadım ben kendimi daha neler olduğunu okuyup öğrenin diyorum
•
✒Beyoğlu Masalı✒
.
İlçelerinden yola çıkarak İstanbul'u anlatan serimizin son kitabı olan Beyoğlu Masalı'nın yorumu ile geldim. Fabl türünde olan bu kitabımız da köpek dostlarımız ile Beyoğlu ilçesini geziyoruz. Karabaş(bu adı sonradan alıyor) adında yavru bir köpeğin doğup büyüdüğü çiftlikten başla bir yere sahiplendirilmesi ancak yeni yuvasından anne ve babasına kavuşmak için kaçması ile yolda karşılaştığı Cesur adında yetişkin bir köpek ile çıktıkları yolda başlarına gelenleri okuyoruz. Tabi geçtikleri yerleri bizlere tanıtan Cesur'un anlatımı ile. Haliç'ten başlayan yolculukları, Miniatürk, Rahmi Koç Müzesi, Aynalıkavak Kasrı, Piyale Paşa Camii, Saliha Sultan Çeşmesi, Sokullu Mehmet Paşa Camii, Pera Palace Oteli, Taksim Meydanı, İstiklâl Caddesi, Hüseyin Ağa Camii, Çiçek Pasajı, Galatasaray Lisesi, Saint Antuan Kilisesi, Tünel, Galata Kulesi, Arap Camii, Tophane-i Amire, ilçede bulunan tarihi çeşmeler ve camiler ile eski adıyla Çifte Saraylar diye tabir edilen Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniveristesi'nde son bulur. İlçenin adının nereden geldiği, Taksim meydanına neden Taksim dendiğini, Tünel'i, Galata'yı kısaca Beyoğlu'nun ve dolayısı ile İstanbul 'un simgesi olmuş çoğu yer hakkında farklı bilgiler veriyor.
.
Okurken gezeceğiniz, gezerken de bahsedilen yerler hakkında hem tarihi hem de kültürel açıdan bilgiler edineceğiniz türden bir kitap. Ayrıca yetişkinlere ve çocuklara hitap etmesinden dolayı bu seriyi ayrı seviyorum. Okuduğunuzda pişman olmayacağınız bir kitap ve serisi.
.
Kitaplı ve huzurlu günler.
Batıl inançlardan yola çıkılarak kaleme alınmış bir kitap olsada Rum şubesini aslı gibi yaşatmış. Kitabın dili anlatımı sade ve akıcı idi. Efsuncu 'nun hurafeleri baya şaşırtıcı idi. Kitap kendi içinde kendini eleştiren bir yapısı var.
Aslına bakarsanız bu kitap, Hüseyin Rahmi'nin okuduğum ilk kitabıydı. Ama son olmayacağını da söyleyebilirim..
Yer yer diyaloglar şeklinde ilerleyen bu kitabı, özellikle üslubu ve nazik anlatımı yönünden çok beğendim. Hatta bu naif anlatımı beni benden aldı; okurken akıp gitti. Sadece İrfan Bey' in konferans sayfalarını okurken, bütünlüğü yakalayamadığım ufak tefek yerler oldu. Bunun haraicinde genel anlamda iyi bir kitap okudum diyebilirim. Yer yer anlamını bilmediğim kelime ve kelime öbekleri olsa da onlar da sayfanın altında açıklanmıştı. Ama bu kelime ve kelime öbekleriyle birlikte, karakterlerin kendilerine özgü orjinal havası oluşmuştu.
