Bugün bir mektup almalıyım
bana 'Yaşamı Seviyorum' demeli
gökkuşağının altına dizilmeli kadınlar
parmakları çiğdem, kekik ve
kavrulmuş soğan kokmalı yüzlerinin yarısında yaz çiçek açmalı
yarısında sonbahar
Bir ardıç kuşuyum ben
toprağa düşeceğim bir gün
içimde çimlenen tohum çatlatıp yüreğimi ağaca dönsün ve yüzyıl yaşasın diye
hiç ardıma bakmadan öleceğim
Yüzünü biriktiriyorum şimdi
çünkü ben, bir ardıç kuşu gibi
kendi ölümünden beslenen
güncesi ayrılıklarla dolu
ve teni her yaz
ayrı güneşlerde yanan bir çocuğum
Küçük kızlar, kapı arkalarında
gözyaşının getirdiği öfkeyi öğrenirler
ve unuturlar, dayandıkça acıya
yaranın deşilince akıttığı apseyi.
Bu yüzden yürekleri bunlu...
Değdikçe bir yanlarına sevda
eksik de olsa-değdikçe
kocaman gözleri ilkyaz
kıvrılmış dudakları yaşlı
ve korkaktırlar.
Sonra büyürler usulca usulca
tutuşur gece./
Ben seni çocukluğumun yaz günlerinde buldum bayram sabahlarında köylerin
yatır taşlarıyla ovulurken bedenim
bağlanmış dilek çaputlarında yoksulluğunu gördüm de
durup birdenbire utanmam
ve türkülere yaslanmam bundandır