Merhamet keskin bir kılıç; merhamet gösterenin kabzasından tuttuğu ama karşı tarafı yaralayan bir kılıç.
Sayfa 149Kitabı okuyor
"Merhamet zulmün merhemi olamaz."
Sayfa 139Kitabı okudu
Kimi kadınlardaki bu güce her zaman şaşırmışımdır zaten, bu özgüveni, bu inadı, bu kararlılığı nereden alıyorlar, güçlerinin kaynağı ne, niye erkekler duygusal bakımdan daha zayıf ve perişan diye sorup durmuşumdur yıllardır. Erkeklerin beden gücüne karşı, bir ruh üstünlüğü dengesi mi bu acaba?
Sayfa 149Kitabı okuyor
"Zaten dünyanın hangi köşesinde huzur kaldı ki..."
Sayfa 125Kitabı okudu
“…Merhamet zulmün merhemi olamaz.”
Nazımdan iki dize düşüyordu hep: Şarktan geliyorum / şarkın isyanını haykıraraktan
geliyorum.
Aklı Batı’da, kalbi doğuda yaşama şizofrenisinin parçaladığı ruhların bunalımını, özgüven eksikliğini, yabancı sözcüklerle, yabancı tüketim malları ile örtmeye çalıştıkları tedirgin kişiliklerini olduğundan farklı görünme çabalarını sanki gözlerin birdenbire açılmışcası göstermişti Hüseyin bana.
Sayfa 134Kitabı okuyor
Bir sürü kitap okudu ama içindeki huzursuzluk azalmak yerine daha da büyüdü.
İnsanlar bunca acı çekerken, İstanbul’da en iyi suşinin nerede yenilebileceğini konuşanlara dayanamıyordum.
Sayfa 134Kitabı okuyor
Kadınla erkeği birbirine çeken, feromon mu, kokumu, ten uyuşması mı, kişilik mi, tavır mı, davranış mı, ses mi, gülüş mü, bakış mı, boy bos mu, ruh güzelliği mi, kafa denkliği mi her neyse…
Sayfa 132Kitabı okuyor
İnsan her acıya bir sorumlu bularak rahatlama yolunu seçmez mi zaten.
Sayfa 122Kitabı okuyor
Araya giren yılların iki kardeşi birbirinden uzaklaştırmış olduğunu hissettim, aralarında bir zaman ve mekan duvarı duruyor gibiydi.
Sayfa 122Kitabı okuyor
“Bu dünya bir penceredir / her gelen baktı geçti” diyor adam yanık bir sesle.
"huzursuzluk herkesi, her yeri kaplar."
"Şu küçücük dünyada herkes incitilmiş,isimsiz herkes yanlış yerde.."