En çok ihtiyacın olduğunu düşündüğün insan, sana hiç kimseye ihtiyacın olmadığını öyle bir güzel öğretecek ki. Kolay olmayacak...
Okur Takip Önerileri
Koskoca dünyayla bir başına mücadele edebilecek kadar güçlü bir kalp,ruh ve zihine sahipken, en yakınımdakilerden birinin tek bir sözü, bakışı, mimiğiyle nasıl bu kadar derbeder olabilirim...
-Theoder_Reik556.jpg)
"Bazı insanlar, evinde huzur içinde tek başına oturmanın, atıştırmalık yemenin ve kendi işine bakmanın paha biçilmez olduğunu anlamıyor."
- Tom Hardy
Bir merdiven boşluğunda iki büklüm yere kıvrıldım... Onlarca insan geçti yanıbaşımdan öylece. Soğuk, bedenimi ele geçirmişti ama gözyaşlarımda boğuldukça soğuk o kadar etkilememeye başladı beni. Şimdi biraz kestireceğim, uyandırmayın olur mu?..
Tek başıma her şeyin üstesinden gelebilecek kadar güçlü olmak (olmak zorunda olmak) acımı katlıyor üstadım...
Bunca kalabalığın acıma bu kadar kayıtsız kalıyor olması sızımı arttırıyor...
Bir kadını yönettiğini düşünmeni bile o kadın sağlıyor. Öyle düşünmeni istemesi yeterli.
Siz benim kaybettiğimi düşündüğünüzde bile ben kazanıyorum. Hayat sadece bazen bana kim olduğumu hatırlatmak için tokat atıyor o kadar.
Böyle ara ara çok derin bir sızı gibi hissettiriyor kendini bu illet özlem. Gözlerin buğulanıyor, yutkunamıyorsun, tek kelime dahi edecek mecalin olmuyor o an... Ama geçiyor üstadım, merak etme...
En kötüsü de ne biliyor musun? Ondan geriye hiçbir şey kalmadı anılardan başka. Sadece içimdeki kırıntılarıyla yad ediyorum anıları. Ama her şeyi yakıp atan da bendim...