Denizler tutuşturulduğunda,
Dağlar yürütüldüğünde,
Yıldızlar semadan bir bir döküldüğünde,
Herkesin her şeyi,
Her şeyin herkesi unuttuğu o günde;
Aşk, Unutmamak ...
Anladım insanı huzursuz etti şiir
Mısralar ateş oldu değince dudağa
Yetim bir çocuk gibi unutulmuş avluda
Uzun bir suskunluğa döndü dilimde dünya
İbrahim Sadri 🎶Ücra Münacaat
youtu.be/gnK8sLWLR1c?si=...
Elbette "yeni" bir şeyler söylemektir aşk. . .
Ya bittiyse kelimeler?
Ya söylediysem söyleyebileceklerimi?
Bazen bittiğini hisseder insan. "Tamam,"der, "buraya kadar. Neyse, hepsi söylendi; kepenklerini indirip çekip gitme vakti."
Kazanmaktır, aşk. . .
Gelmese de kazanmak.
Olmasa da.
Aramasa da.
Unutsa da.
Sonunda aşka âşık olmak kapılarını açtıran marifetin izinde, üç kuruşluk ve üç günlük dünyayı berhava edebilmenin, o izin tozuna yüz sürmenin armağanıdır.
Aşk, vakitsizdir!
Ne zaman geleceğini kimseye söylemez. Kapıyı çalmaz, zile basmaz.
"Kırk yaşlarında bir adamın konusu"oluverir birden.
"Yıllar yirmi yıl açmış arayı."dedirtir gözyaşlarıyla birlik.