İbrahim Adem
@ibrahimadem12
NAAL 16'
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Mimarlık Fakültesi
Mimarlık ( Öğrenci )
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Mim. Fak.
İstanbul
İstanbul
72 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Insanlar sadece kendi hayatları için kaygılandıkları, kendilerini kolladıkları için yaşar sanırdım, oysa onları yaşatan tek şey sevgiymiş. Seven insan Tanrı'nın, Tanrı da onun içindedir, çünkü Tanrı sevgidir.
Sayfa 27
Gözlerin hep berrak, güzel gülümseyişin hep aydınlık olsun. Yalnızlık içinde yaşayan ve sana karşı şükran dolu olan soylu bir yüreğe tattırdığın mutluluk için Tanrı seni ödüllendirsin.
Sizi düşünüyorum. Siz öyle iyi birisiniz ki bunu duyumsayamamam için taştan olmam gerekirdi. Biliyor musunuz, şimdi aklıma ne geldi ? Neden o, sizin gibi değil ? Onu sizden daha çok sevmeme karşın o sizden kötü.
Okur Takip Önerileri
Ondan tek istediğim ise bir çift güzel, duygulu söz söylemesi. Daha ilk adımda beni uzaklaştırmaması, bana inanması, söyleyeceklerimi dinlemesi, dilerse benimle alay etmesi ya da umut vermesi, bir çift söz, yalnızca bir çift güzel söz, sonra isterse bir daha hiç karşılaşmayalım !
Sayfa 18
...
Bizde bulunmayan şeyin ne olduğu, şöyle bir olaydan anlaşılabilir: Bir İsveç şehrinde yeni geçirilecek yol için , birkaç tane yüzyıllık ağacın kesilmesi gerekiyor. Buna razı olmayan üç İsveçli ihtiyar, şişme yataklarını da alıp ağaçların altına yatıyorlar. ''Bizi öldürmeden bu ağaçları kesemezsiniz!'' diyorlar. Birkaç gün sonra yol planı değiştirilerek, ağaçların kesilmesinden vazgeçiliyor.
İşte bizde, bu İsveçli ihtiyarlar gibi adamlar yok!
Sayfa 41Kitabı okudu
İnsanlar kendi kaygıları için hayatta olduklarını sanıyorlardı, oysa sadece sevgi sayesinde hayattaydılar. sevgiye ulaşan kişi Tanrı'ya ulaşır ve Tanrı onun içindedir, çünkü Tanrı sevgidir.
Sayfa 54Kitabı okudu
Ferdianand başını gökyüzüne kaldırdı, yeryüzünde insanoğlu için kendi yasasının dışında bir yasa olmadığını ve hiçbir şeyin birine bağlı olmak kadar insanı hayata bağlamadığını hissetti. Dudaklarının yakınında karısının mutlu soluğunu duyuyordu, bazen ikisinin bedeni de birbirlerini hissetmenin mutluluğuyla titriyordu. Fakat susuyorlardı: İkisinin de yüreği sözlerin karışıklığından, insanların yasalarından kurtulmuş sonsuz özgürlüğün içinde uçuyordu.
Sayfa 50Kitabı okudu
Oysa o zamanlar bir genç kız olan ben , henüz senin unutkanlığını anlayabilecek durumda değildim, çünkü seninle ölçüsüz ve sürekli ilgilenişim sonunda iç dünyada senin de sık sık beni düşüneceğin ve bekleyeceğin bir düşünce çılgınca filizlenmişti. Senin için bir hiç olduğumu bilseydim eğer herhalde soluk bile alamazdım!
Sayfa 27Kitabı okudu
Aşk, gözyaşlarıyla yıkandığında saftır, güzeldir ve sonsuzdur!
Sayfa 19Kitabı okudu
... Kızılgöz o kış, son karısını taciz ve sürekli dayakla öldürdü. Uzak atalarının zamanından ileri gidememiş, ilkel biri olduğunu söyleyip duruyorum ya , aslında bu olay daha da beterdi. Çünkü daha aşağı seviyesindeki hayvanlar bile dişilerine böyle kötü davranmaz, onları öldürmez. Bu açıdan baktığımda atalarının zamanından beri ilerleme kaydedememiş olmasına rağmen Kızılgöz'ü insanoğlunun habercisi olarak görüyorum, çünkü sadece insanoğlu türünün erkeği dişisini öldürür...
Sayfa 101Kitabı okudu
Tanrı öldü demişti Nietzsche, 19.yy'ın sonunda. İnsan, gezegeni tasarlamak görevi edindi kendine.
...Bu iki insanı gizli bir ihtiyaç birbirine bağladı. Biri hayatın derinliklerinde yalnızca açıklık ve sessizlik olduğunu öğrenmiş, uzun günler ve yıllar sade yaşamış, deneyimli bir adamdı. Diğeri ise karanlıkta kalmış gibi kendini hayal dünyasına kapattığı için hayatı yaşamamış ve aydınlık dünyadan gelen ilk ışığı tüm içtenliğiyle kabul etmiş, tek renkli, sakin bir ışıkla geri yansıtmış bir genç kızdı...
Sayfa 26Kitabı okudu
Çocuklar gibi
...Sözün şiirlerin mükemmelidir
Senden başkasını seven delidir
Yüzün çiçeklerin en güzelidir
Gözlerin bilinmez bir diyar gibi
Başını göğsüme sakla sevgilim
Güzel saçlarında dolaşsın elim
Bir gün ağlayalım, bir gün gülelim
Sevişen yaramaz çocuklar gibi.
Sayfa 13Kitabı okudu
Deniz çok uzaktaydı, ve dokunuyordu yalnızlık.
