Güneş ışınları yukarıdaki kar zirvelerinden ışıldıyor, siyah kızılca kargalar boşlukta birlikler halinde dans ederken patika, şimdiki zamanın bütün yayılımcı varlığı içinde karanlık ve ışıkla iç içe.
"Ve biz insanlar yeryüzünün bütün güzelliklerine sırtımızı çevirmiş kendi karanlık iç dünyamızın derinliklerine dalmıştık. Hiç sonu gelmeyecek çileli bir arayıştı yaşamımız. Neyi arıyorduk? Kimi arıyorduk? Bu kaybolmuşluğumuz daha ne kadar sürecekti? Bu susuzluğumuz, bu yıkılmışlığımız, bu kahrolmuşluğumuz?"
.. kendilerini şu anlamsız, gizemli ve şiddetli evrene aktarmaya çalışıyorlardı, bedenleri olmasa da zihinleri bu evrende hareket ediyordu: ..
.
.
.. hayalgüçleri aracılığıyla, yani görülmüş, duyulmuş ya da okunmuş bilgiler adına belleklerinde bulabildikleri ne varsa hepsini bir araya getirerek ve birleştirerek
-orada, ıslak ve parlak rayların ortasında, kara vagonların, su çekmiş ve kararmış çam ağaçlarının arasında, bir Sakson kışının soğuk ve soluk gününde-
iç gıcıklayıcı ve ışıklı imgeleri ortaya çıkaracak şekilde dilin gelip geçici, büyüleyici sihiri aracılığıyla, adlandırılamaz gerçekliği
-tıpkı azıcık şeker katıp altına çocuklar için acı ilaçlan sakladığımız şu hamurlar gibi-
yenilir yutulur kılmak umuduyla uydurulmuş sözcükler aracılığıyla)
kendilerini şu anlamsız, gizemli ve şiddetli evrene aktarmaya çalışıyorlardı, bedenleri olmasa da zihinleri bu evrende hareket ediyordu:
Belki de bir düşten, dudaklarından çıkan sözlerden daha fazla gerçeklik içermeyen bir şeydi bu: Soğuğa, raylara, kurşuni gökyüzüne, karanlık çamlara küfretmek için çıkarılan sesler, yapılan gürültü: ..
.
Sayfa 163 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
Nasıl ki akşamın çökmesiyle dünya karanlık içinde kaybolur ama bir an için bile var olmaktan kesilmezse insan ve hayvan da ölümle görünürde kaybolur fakat hakiki iç varlıkları bundan etkilenmeksizin var olmayı sürdürür.
Sayfa 77Kitabı okudu
